Sacred Texts
Christianity
Early Church Fathers
Index
Previous
Next
Index of Greek Words and Phrases
! ̀) ́̈ ̓̀ ἀ ἀκούων καὶ μὴ πειθόμενος μειζόνως καταφρονεῖ ἀκούων μειζ. κατ. καὶ διὰ τούτου κωλύων ἀναδεχθεὶς ἀναλ ἀνθρώπῳ προσεῖχον ψιλῷ ἀνθρώπος ἀνθ. καὶ ἀπεδέξατο ἀποβεβλημένοι ἁ ἂ ἂν εἴποιεν, μὴ καταφρ ἂν οἷ& 231·ν τε ᾖ ἄ ἄνθρωποι κ. τ. λ ἅ ἆ ἐ ἐκ στόματος τοῦ π. ἡμῶν Δ. καὶ παιδός σου ἐκ τῆς ἐκείνων σπουδῆς μὴ ἐκ τοῦ Διὸς τὸ ὄστρακον ἐκεῖ νοπεπτωκὸς ἐμὲ ἐμβάλῃς εἰς ἀγοράν ἐνδεικ. πεινῆν ἐνεδείκνυτο πεινῆν, καὶ οὐκ ἦν ἄκαιρον, ἀρχὴν ὁ λόγος λαβὼν παρετάθη, ὥστε οὐ προηγ ἐξ ὧν θαυματουργοῦμεν ἐπὶ τοῖς δεινοῖς ἀλλούς· ἀλλ᾽ οὐδενὸς τούτων ἐφρόντιζεν ἐπ᾽ ἀγάθῳ ἐπισκ. λέγ. ἔργον ἐπιτρέψας, ὁ καὶ ἐγκαλῶν καὶ εἰς πέρας ἀγαγών ἐρώτησις ἑ ἔ ἔτεσιν ἕ ἠ ἠρώτων ἐκεῖνοι. ῾Ημεῖς δὲ τὸ ἐναντίον· Τί ποιήσομεν ἡ ἡμετέραις γλώσσαις ἢ ἣ ἤ ἥ ἦ ἧ ἰ ἱ ἴ ἵ ὀ ὀφείλων ἀποθανεῖν ὁ ὁ κύων εἰδέτω ὁδός ὃ ὄ ὅ ὅπερ ὅπερ γὰρ ἂν εἰς ἡμᾶς γένηται ὄντως αἰσχρόν ὅταν λέγῃ ἐν τῷ ἀμπελῶνι πέμπειν τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ὅτι καὶ πρὸς τὰ ἔθνη τὰ τῶν δογμάτῶν ἤδη κατέσπαρτο, καὶ διὰ τοῦτο πολλοὶ καὶ ἐξ αὐτῶν παρῆσαν ἐκεῖ ὅτι τὰς φωνὰς τῶν προφ., κρίναντες τοῦτον ἐπλήρωσαν. Εἶτα πάλιν ἀπὸ τ. γρ ὐ ὑ ὑπὲρ τοῦτο Θεός ὑπερβαίνων τὰ παραγγέλματα τοῦ Χριστοῦ ὓ ὕ ὠ ὡ ὡς εὐδοκιμοῦντας ὣ ὥ ὥστε μη ῥαθυμησαι· καὶ ἔπληξεν αὐτόν· ὥστε πιστεῦσαι ἐκεῖνον ὰ ά ὴ ί ό ώ ᾀ ᾄ ᾐ ᾔ ᾖ ᾗ ᾠ ᾥ ᾦ ᾧ ᾳ ᾽ ᾽Αλλ᾽ οὐδὲ βαπτίζεται. Τί οὖν ἐστιν εἰπεῖν ᾽Αναστὰς πορεύθητι ᾽Εκκλ ᾽Επλήρωσεν, εἶπεν, οὐκ ἐπληρώθη· δεικνυς ὅτι ἃ μὲν ἐχρῆν παθεῖν, ἐπλήρωσεν· ἅ δὲ ᾽Επληρώθη ἅ δεῖ γενέσθαι ἐχρὴν οὐδέπω ῍ ῎ ῎Απαγε ῏ ῝ ῞ ῟ ῥ ῴ ῾ ῾Ελληνιστάς “ “Countless blessedness,” which is more like St. Chrysostom than a copyist. ” … …. · (Ν. Α Α ἔδει παθεῖν ἐπληρώθη, ἃ δὲ γενέσθαι ἐχρῆν οὐδεπω Α τοῦ διδασκάλου Αἰναν Αἰ& 240·ρα Αἶρε αὐτόν Αὕτη Αὕτη ἡ πηγή κ. τ. λ Αγγέλων Αιρεσις Ακμὴν δεξασθαι Αλλὰ καὶ ἀπαλλάσσων οὐκ ἀφίησιν αὐτοὺς πάντη τοῦ ἐγκλήματος. ᾽Επάγει γὰρ, ὅτι διὰ χειρῶν ἀνόμων ἀνείλετε Αλλὰ καὶ ἕτερον· ἀλλ᾽ οὐδὲν ἀξιόπιστον· μᾶλλον δὲ οὐδὲ μικρόν, ἀλλὰ καὶ ὠφλεῖ Αλλὰ καὶ τοὺς ἐκπνέοντας οἱ λῄσται διηρεύνων, μήτις ὑπὸ κόλπον ἔχων τροφὴν σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὑτῷ Αλλὰ μετὰ τὸ δεῖξαι Αλλὰ πάλιν εἰ βούλει ἑτέρους ἐξετ. τόπους Αλλὰ πρόφ Αλλὰ σπάνιον ἀεὶ τὸ τοιοῦτον Αλλὰ τὸ σπάνιον ἀεὶ τοιοῦτον Αλλὰ τῶν ἐπισκόπων Αλλὰ τῶν πρεσβυτέρων Αλλὰ τοῦτον μόνον ἐπήρωσε Αλλ᾽ ἄχρηστος γίνεται Αλλ᾽ ἐγὼ οὐ βούλομαι, φησί Αλλ᾽ ἐκεῖθεν πάλιν λαμβάνουσιν ἀφορμὴν Αλλ᾽ ἔδει, φησὶ, πάντας τοὺς πειραζομένους κατορθοῦν· οὐ· παῤ ἡμᾶς γὰρ ἡ αἰτία· ἔδει, φησὶ, καὶ χωρὶς τοῦ διαβόλου ἀπόλλυσθαι Αλλ᾽ ἔνεδρα Αλλ᾽ ἔχει ἰούγα ἡ ἐκκλησία Αλλ᾽ ἴδωμεν ἄνωθεν τὰ εἰρημένα Αλλ᾽ ἴδωμεν ἄνωθεν τὰ λεγόμενα Αλλ᾽ ἴδωμεν κ. τ. λ Αλλ᾽ ὁ ὄχλος ὁ ἄτακτος κ. τ. λ Αλλ᾽ ὅρα πόση ἀσφάλεια Αλλ᾽ ὡς σημεῖον μᾶλλον αὐτὸ Αλλ᾽ εἰ βούλει πάλιν πολλοὺς ἐξετάσωμεν τόπους· Αλλ᾽ εἰ β., πάλιν ἑτέρως ἐξετ. τοὺς αὐτοὺς τόπους Αλλ᾽ εἴποι ἄν τις, Οὐ τοῦτο νομίζομεν. ᾽Αλλὰ πρὸς τοὺς πολλοὺς ὁ λόγος ἦν αὐτῷ Αλλ᾽ οὐδὲν ἴσχυσαν Αλλ᾽ οὐδε τουτο· ού γὰρ, κ. τ. λ Αλλ᾽ οὐκ αἰσχρόν Αλλ᾽ οὐχ ὁ ὄχλος ταῦτα ἀλλ᾽ οἱ γραμματεῖς. ῾Ημεῖς ἀκ. κ. τ. λ Αλλα ποῦ θέλεις ἰδεῖν. ἀγαπητὲ, ὅτι ὁ πολὺς ὄχλος κ. τ. λ Αλλως δὲ καὶ ἐκεῖ πάροντες μᾶλλον αὐτοῦ ἤκουσαν ἄν Αλλως δὲ καὶ μεταβολῆς βίου, ἴσως δὲ καὶ προαιρέσεως ἦν ἡ ὀνομασία Αλλως δὲ οὐ τοσοῦτον τὸ διάφορον Σαμαρειτῶν καὶ ἐθνῶν Αν διακύψῃς εἰς τὸν στενωπόν Αν εἰς ἡμᾶς γένηται Ανάγκῃ τινὶ καὶ δεσμῷ Ανδρες ᾽Ισραηλῖται Ανεσις Αντὶ τοῦ, Οἱ ἄνδρες οἱ συναναβάντες κ. τ. λ Αντὶ τοῦ, Οὗ πάντες ἡμεῖς ἐσμεν μάρτυρες Ανω μὲν τὴν κηδεμονίαν ἐπιδείκνυται, ἐν οἷς τῷ πλήθει ἐπιτρέπει τὴν ἐκλογὴν κ. τ. λ Αξιόπιστος ὁ λόγος Απέστησαν λοιπὸν οἱ ᾽Ι. τῇ ἀφέσει χρησαμένου ἐκείνου Απελεύσεται πάλιν κενὸς κατορθωμάτων Απερ ἔδεἵ Απερ ἔδει γενέσθαι ἐποίουν. ῾Ημεῖς δε τοὐναντίον Αρα καρδίας δεῖ πανταχοῦ ζητεῖν Αρα μὴ ἀπατῶμεν ἑαυτοὺς, νομίζοντες ταῦτα ἑλληνιστι ὑμῖν λέγειν Αρον αὐτόν Ασσον Βάρβαρος Βαβαὶ, πόση τῶν πιστευσάντων ἡ δύναμις Βαρνάβας δὲ Βαρνάβας δὲ ἄνθρωπος ἐπιεικὴς καὶ ἥμερος ἥν· καὶ ὅρα κ. τ. λ Β. Γ Γά& 190·ος Γνύη, φ., πορφυρόπωλις Δέσποτα Δέσποτα ὁ Θεὸς Δίος Δύο ἀμετρίαι Δεὸν οὖν τοῦτον Δεβ. καὶ ᾽Ολδὰν Δεδεμένος Δερβαῖος Δεσπότου Δεσποτικὰ Δεσπ. ὁ Θ. ὁ διὰ στομ. Δ Δεσπ. ὁ Θ. τῶν πάτρων ἡμῶν ὁ διὰ Πν. ῾Α διὰ στομ. Δ Διὰ γὰρ τοῦτο εἶπεν, ᾽Απὸ τετάρτης ἡμέρας Διὰ τί ἐκροτήσατε Διὰ τί μὴ πρὸ τούτου Διὰ τί πολλοὶ γεγόνασιν ῞Ελληνες, καὶ οὐδεὶς κ. τ. λ Διὰ τί, μεγ. τῇ φ Διὰ ταῦτα μετ᾽ ἐξετάσεως δεῖ ποιεῖν Διὰ τοῦ ὀνόματος Διὰ τοῦτο Διὰ τοῦτο ἐνοχλεῖ Διὰ τοῦτο διελέγετο αὐτοῖς συνεχῶς ὅτι ἔπειθε Διὰ τοῦτο κ. τ. λ Διὰ τοῦτο πάντα γίνεται Διὰ τοῦτο τῇ ὑστ. ἀντιδιδόασιν Διά τι καὶ εἰς γεένναν ηὔξατο ἀπελθεῖν ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ Διὸ καὶ οὕτως εἶπεν εἰδὼς ὅτι πρὸς τὸν πάσχοντα καὶ παραμυθ. ζητοῦντα κ. τ. λ Διό καὶ ἐπ᾽ αὐτῷ πάντα ὁμοῦ οἰκονομεῖται Δι᾽ αὐτῶν Διαιροῦσι τὸ πάθος Διακρίσις Διακωδωνίζειν Διαμαρτυρόμενος Διαρρήξωμεν τὰ σχοινία· ἐν εὐκολί& 139· καταστήσωμεν ἑαυτούς· πάσης ἀπορίας ἀπαλλαγῶμεν καὶ τῆς σατανικῆς παγίδος Δικαιοσύνη θεοῦ Διπλῆ ἡ λύπη Διπλῆ ἡ παραμυθία Δοῦλος ᾽Επίκτητος γενόμην, καὶ σώματι πηρὸς Δοκιμή Ε Εἰ Εἰ ἐβούλοντο ἀνελεῖν, πῶς οὐκ ἀνεῖλον εὐθέως τότε Εἰ γὰρ ἢ τέχνη ἢ διάνοια εὗρε Εἰ γὰρ ὁ σταυρωθεὶς, φησὶ τοιαῦτα ἐργάζεται, καὶ τὸν χωλὸν ἀνέστησεν, οὐ φοβούμεθα οὐδὲ τούτους Εἰ γὰρ ὅπερ ἢ τ. ἢ δ. εὗρε Εἰ γὰρ Παῦλος ἕτερον ἠλέ& 219·σε, καὶ δἰ ἄλλους ἄλλων Εἰ γὰρ εἶπεν, δώσει, δῆλον ὅτι, καὶ οὐδὲν παῤ αὐτῶν Εἰ γὰρ καὶ ὡρισμένον ἦν, φησὶν, ὅμως ἀνδροφόνοι ἦσαν Εἰ γὰρ μετὰ ἀφελείας ἐγίνετο, καὶ κἂν Εἰ γὰρ μηδὲν τούτων ἦν, οὐκ ἦρκει τὸ κατόρθωμα Εἰ γὰρ οὐδὲν μὲν εἶχον δεινὸν εἰπεῖν Εἰ δἰ αὐτοὺς ἦν, πάντως ἔδει καὶ ὄντα παύσασθαι. Τί ἠδίκησαν ῞Ελληνες, ἵνα καὶ αὐτοὶ τῶν κακῶν μετέχωσιν Εἰ δὲ αὐτοὶ οἱ ᾽Ιωάννου Εἰ δέ τινες μηδ᾽ ὅλως νήφοιεν, οὐδὲ έκεῖνοι διδόασι δίκην Εἰ διὰ Παῦλον ἑτέρους διέσωσε, καὶ δἰ ἄλλους ἄλλων φείδεται, πῶς οὐχὶ καὶ δἰ ἡμᾶς τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐργάσεται Εἰ οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς τ. ἀποστ Εἰ πέποιθεν Εἰ πῶς παραζηλώσω κ. τ. λ Εἰ παθητὸς ὁ Χριστὸς Εἰκὸς δε αὐτὸν καὶ βαπτισθῆναι Εἰκότως καὶ αὐτοὶ λοιπὸν ἐπιμαρτυροῦσι Εἰκότως· καὶ γὰρ ὁ Π. κ. τ. λ Εἰς ἀναθήματα οὐδὲ εἰς κρύβδην Εἰς τὴν οἰκίαν εἰσήει ὁ Πέτρος ὡς φιλοσοφῶν· ὅρα δὲ πόση ἡ ἐπίδοσις γέγονεν Εἰτα καὶ ἐκβάλλει αὐτῶν τὸ πρόσωπον Εἴ γε πεισθέντες Εἴδε Εἴδετε συρφετὸν ἀσεβείας! Εἶδε Εἶπα, σοφισθήσομαι, καὶ αὕτη ἐμακρύνθη ἀπ᾽ ἐμοῦ Εἶπον, ἐσοφίσθην, φησί, καὶ τότε ἀπέστη ἀπ᾽ ἐμοῦ Εἶτα Εἶτα ἐπάγει, Καὶ ἐμοὶ ἔδειξεν ὁ Θεὸς Εἶτα ἵνα μὴ νομισθῆ τὸ ἔθνος ᾽Ιουδαῖος, λέγει τὴν θρησκείαν· καὶ γὰρ καὶ ἀλλαχοῦ ἔννομον ἑαυτὸν Χριστοῦ καλεῖ. Τί Εἶτα ἵνα μηδεὶς αὐτῷ τὴν χάριν ἔχῃ Εἶτα βουληθῆναι πέντε εἰς Τύρον Εἶτα πάλιν Εἶτα τὸ κέρδος ἐπάγει· & 169·Οπως ἂν κ. τ. λ Εὐθυμίαις Εὔκαιρον καὶ ἀπὸ τῆς Παλαιᾶς δεῖξαι τὸ χαλεπὸν τῆς ἐπιορκίας τήμερον Εὔξαιμην ἂν, φησίν, ἔγωγε οὐκ ἐν ὀλίγῳ, τί ἐστι Εὰν ὁδῷ προβαίνωμεν Εὰν γὰρ μὴ οἰκειωθῶμεν πρὸς τὸ διδόμενον Εβούλοντο μὲν οὖν ἀνελεῖν· ἀλλ᾽ οὐ ποιοῦσι τοῦτο, αἰτίαν θέλοντες εὔλογον κ. τ. λ Εβραῖοι ὄντες Εδει πιστευθῆναι διότι Εθεράπευσεν αὐτήν Εκέκραξα Εκείνων Εκεῖ Εκεῖ δὲ ἐν αἰχμαλωσία ἦσαν πολλοὶ ἢ καὶ ἐκεῖ διέσπαρτο τὰ ἔθνη τὰ τῶν δογμάτων Εκεῖ τετρακόσιοι, ἐκεῖ τετρακισχίλιοι· καὶ ὧδε κ. τ. λ Εκεῖθεν Εκεῖνα ἀναγκαῖα ἦν Εκεῖνο γὰρ τὸ γένος ἐδόκει τιμιώτερον εἶναι· Εκεῖνοι δὲ ἀνδραπ. καὶ λυμ. καὶ πάντα τὰ ἐνάντια Εκεῖνος δὲ ὁ ἀναλ. καὶ τὴν οἰκείαν εὐπρ. μικρὰν ὁρᾷν ἐδόκει π. τ. ἐκείνου Εκεῖνος μὲν γὰρ οὐδὲ ἀναγκαίας ἀπαιτούσης χρείας, τῆς οὐσίας ἅπτεται τῶν χρημάτων, οὗτος δὲ ἐκείνου γένοιτο ἂν ἀδελφός Εκκλησία Ελληνας Ελληνες Ελληνιστί Εμοὶ δοκεῖ ὅπερ ἐπὶ τῶν ἑκατὸν εἴκοσι τῶν μετὰ τῶν ᾽Απ. βαπτισθέντων, ὅπερ ἐπὶ τοῦ Κορνηλίου γέγονε, γεγένηται καὶ ἐπὶ τούτου Εμοὶ δοκεῖ καὶ ἐκείνους ἀπαγαγεῖν βουλόμενος, πρὸς ἀπολογίαν ἦλθε τούτων· ὠργίζετο γὰρ κ. τ. λ Εμοὶ δοκεῖ καὶ ἐκείνους πρὸς τὴν ἀπολογίαν ἐνάγων ἀπαγαγεῖν ὠργίζετο γὰρ ἐκείνοις, τούτους οὕτω θεραπεύων Εμοὶ θαυμάζειν ἐπέρχεται πῶς Εν ἀρχῇ τοῦ διηγματος Εν ὀλίγῳ Εν αὐτῷ ζῶμεν Εν πνεύματι Εν τῷ ὀνόματι Εν τοῖς σίγνοις αὐτὸν ἔμβαλε Ενήστευον Ενθα γὰρ δάκρυα, μᾶλλον δὲ ἔνθα θαύματα, οὐ δεῖ δάκρυα παρεῖναι· ἔνθα τοιοῦτον μυστήριον τελεῖται Ενθα μὲν εὐχαριστεῖν ἔδει Ενταὕθα Ενταῦθα δὲ αὐτὸ τὸ Πν. τὸ ῞Α. κ. τ. λ Ενταῦθα δείκνυσι Ενταῦθα λοιπὸν αἰνιγματωδῶς εἶπε τὸ αὐτοῦ καὶ ἔστησε Εντεῦθεν Εντεῦθεν δείκνυσι πολλὰς πηρώσεις διαβολικὰς καὶ διαστροφὴν Εντεῦθεν καὶ ψευδομαρτυρούντων αὐτῶν, οὐ μόνον οὐκ ἐκράτουν, ἀλλ᾽ κ. τ. λ. Α. οὐχὶ ἰδ. ὄντων ἀλλὰ καὶ ῥητόρων, οὐ μόνον Εντρεφόμενοι Εξέχεε, φησὶν, οὐκ ἀξίωμα ζητῶν, καὶ οὐχ ἁπλῶς Εξίστατο Εξεκάθαρε πρότερον τὸν λόγον, καὶ τότε κ. τ. λ Εξ., φ. ᾽Ενταῦθα τὸ ἀξίωμα ἐμφαίνει, καὶ ὅτι οὐχ ἅπλως Επέστησαν λοιπὸν οἱ ᾽Ι τῇ ἐφέσει χρησάμενοι ἐκείνου Επήγειραν γάρ Επὶ δὲ τοῦ σωτηρίου πάθους ξένως καὶ παρὰ φύσιν γέγονε· καὶ γὰρ τότε πᾶσα ἐσαλεύθη ἡ γῆ Επὶ μὲν τῶν ἀποστόλων ἔλεγον Επὶ τὸ αὐτὸ Επὶ τοῦ βήματος Καίσαρος ἑστώς εἰμι Επὶ τοῦτο, ἐπὶ τὸ πᾶσι μεταδοῦναι Επεὶ ἐκεῖνό γε καὶ ἀνῇρει Επεὶ τότε ξένως γέγονεν. Καὶ γὰρ ὅτε ἐσταυρώθη, ἐσαλεύθη ἡ γῆ Επειδὴ γὰρ Επειδὴ γὰρ ἠκόυσατε, καὶ τὸ πλέον ὑμῖν κατώρθωται Επειδὴ γὰρ εἶδον τὸν ἄρχοντα καὶ διδάσκαλον τοιαῦτα ἀποφηνάμενον, ἀπὸ τῶν ἔργων λοῖπον τὴν πεῖραν ἐλάμβανον Επειδὴ δὲ ἀντιστῆναι οὐκ ἴσχυσεν κ. τ. λ Επειδὴ δὲ ἐπηρώθη Επειδὴ δὲ ἐπληρώθη Επειδὴ δὲ καὶ κρινόμεθα κ. τ. λ Επειδὴ καὶ μαρτυρίαν ζητεῖς γραφικήν Επειδὴ πολλῶν ἀποδειξέων ἐρᾷς Επετείχισε γὰρ αὐτοῖς τὰ σημεῖα Επι τὸ αὐτὸ Επιείκεια Επλήρωσεν ἃ ἔδει παθεῖν Εριθεία Εσται χρηστὸς καὶ μέγας ἀνήρ Εστω ἐκεῖνοι αὐτῷ ἐχαρίζοντο Ετέρωθεν μὲν οὐδαμόθεν, ἀπὸ δὲ τῶν γενομένων Ετερον Ετι προσφέρομεν σοι τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ὑπὲρ τῶν ἐν πίστει ἀναπαυομένων προπατόρων, πατέρων, πατριαρχῶν, προφητῶν, ἀποστόλων, κηρύκων, εὐαγγελιστῶν, μαρτύρων κ. τ. λ Εφέσια γράμματα Ε. Η Θάσον Θέα πόση ἀσφάλεια Θεὸν Θεὸν εὐφραίνει τὸ μέλος Θεὸς Θεὸς τοῦτο ἐκέλευσε Θεός· ἀλλ᾽ οὐδὲ τοῦτο, ἐνεργείας γάρ ἐστιν ὄνομα· ἀλλὰ τέως τοῦτο Θεοῦ Θεσσαλ. δὲ, ᾽Αρ. καὶ Σεκ. καὶ Γά& 190·ος Δερβαῖος καὶ Τιμόθεος Θεωρῶν αὐτοῦ τὰ σημεῖα, ἐνόμιζε δύνασθαι λανθάνειν· ἐνόμιζε τεχνην εἶναι τὸ πρᾶγμα· ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἴσχυσὲν ἰδεῖν Θρᾷς τὰ ἔξω διαδεχόμενα τὰ ἔσω Ι Ιακὼβ Ιακώβ Ιδετε Ιδοὺ καὶ γυνή Ιδοὺ καρδία καὶ ψυχὴ τὸ αὐτό Ιδου Ιδωμεν τί χρησιμώτερον, τί δαὶ Ιερὸν ἕτερον οὕτως ἐκαλεῖτο Ιησοῦν Ιησοῦν τὸν Ναζ. κ. τ. λ Ινα ἐν πολλῷ προσώπῳ, κ. τ. λ Ινα γὰρ μὴ Ινα γὰρ μὴ τούτῳ Ινα δὲ ἐξῇ Ιουδαἵοι Ιουδαῖοι Ιουδας ᾽Ιακώβου Ιρος Ι. ἐκ Λοβνά Κἂν φανερῶς οὐ καταγινώσκῃ Κἂυ ὑπὲρ μεγάλου ἀξιοῖς, κἂν ἀνάξιος ᾖς Καὶ Καὶ ἄξιον ἐκπλαγῆναι τὸν Παῦλον· Καὶ ἐδιδάξεν ὅτι τὰ τοιαῦτα δικαστικῆς ψήφου Καὶ ἐθ. αὐτοὺς ἐν τ. δ. Καὶ ἐκεῖνος μὲν οὐδὲ ἐν προσθήκης μέρει, οὗτος δὲ καὶ προηγουμένως Καὶ ἐμοὶ κ. τ. λ Καὶ ἐν τισὶν ἡμέραις· Καὶ ἐπὶ προσθήκης μέσει, ἃ προηγουμένως ἐκεῖνος· καὶ οὐκ εἶδεν, φησί, δίκαιον κ. τ. λ Καὶ ἐπισφίγγονται αὐτῶν αἱ ψυχαί Καὶ ἔνθα οἰκονομία· ἔνθα δὲ, κ. τ. λ Καὶ ἔνφα μὲν αὐτοὺς ἀχαριστεῖν ἦν Καὶ ἔστησαν δύο Καὶ ἡ αἰχμαλωσία κατηγορία τῆς κακίας Καὶ ὅρα αὐτοὺς Καὶ ὅρα κοινωνοὺς ὄντας αὐτούς· εἶτα τὸν κίνδυνον ἐπέστησεν Καὶ ὅρα πῶς φορτικῶς ἐκείνους διαβάλλοντες ἐπιστέλλουσιν Καὶ ὅρα τοὺς κορυφαίους οὐκ ἄλλους τινὰς ἀλλὰ Πέτρον Καὶ ὅτι Καὶ αὐτὸς ἀπεφήνατο Καὶ γὰρ τὸ τῶν πιστευόντων ἀξιόπιστον ἱκανὸν αὐτοὺς ἆραι· εἰ δὲ ἐπέμεινεν Καὶ γάρ Καὶ δεικνύντων ἡμῶν Καὶ διὰ τοῦτο μεθ᾽ ὑπερβολῆς γίνεται Καὶ εὐθέως ἐκ τροοιμίων, θανατῶν ὁ ἄνθρωπος ἦν Καὶ ζηλοῖ παῤ αὐτοῖς ὁ κύων κατὰ Πλάτωνα Καὶ καταφρονοῦμεν Καὶ κρατήσας, φησί, τῆς χειρός. & 169·Ορα Καὶ μὴν ἄνω καὶ κάτω ἔλεγον Καὶ μὴν ὑμεῖς, φησί τοῦτο πεποιήκατε Καὶ μὴν διὰ τοῦτο ὀφείλομεν Καὶ οὐ λέγει, κ. τ. λ Καὶ οὐκ ἐγχρονίζει τούτοις Καὶ οὐκ ἐλάλουν τὸν λὸγον εἰ μη ᾽Ιουδαίοις μόνοις· οὕτως τὸν μὲν τῶν ἀνθρώπων φόβον οὐδὲν ἡγοῦντο· τὸν δὲ τοῦ νόμου προετίμων. ᾽Ιουδαίοις μόνοις ἐλάλουν Καὶ οὐχ ἁπλῶς Καὶ πόθεν ὅτι ἀνέστη φησι καὶ μάρτυρες εἰσιν. Εἶτα πάλιν ἀπὸ τῶν γραφῶν Καὶ πρόφασιν ἐκ τούτου τὸ πρᾶγμα ἔλαβε Καὶ σφοδρ. ἐπιτίθενται Καὶ τὰ ὀνόματα δὲ λέγει· ἐπειδὴ προσφάτως ἔγραφον· & 234·ρα κ. τ. λ Καὶ τί δήποτε οὐ παραδιδόασιν αὐτοὺς ῾Ρωμαίοις Καὶ τίνα, φησὶ, πεισθῆναι ἐχρῆν, ἢ μιαρὸν κ. τ. λ Καὶ τὸ ἐν ῾Ι. οἰκεῖν Καὶ τὸ δὴ θαυμαστὸν ὅτι πρότερον πείσεται, καὶ τότε Καὶ τούτους Καὶ τοῦτο ἀφοσιώσει Καὶ τοῦτο δὲ οὐ μικρὸν, ᾽Ιουδαίων πιστεύοντων καὶ τούτων οὐκ ἀποστραφέντων, ἀπὸ τοῦ τόπου, ἀπὸ τοῦ καιροῦ Καὶ τοσαύτη ἡ περιουσία Καὶ φοβούμενον ἰδὼν, οὐδὲ οὕτως εἶπεν. Οὐκ ἀπιστηθήσῃ Καίτοι πανταχοῦ αἱ ἀρχαὶ δειναὶ καὶ δύσκολοι Καίτοιγε ἰσότυπον ἅπασιν εἶχε τὴν κατάστασιν Καίτοιγε οὐδὲν ἴσον. & 174·Αν γὰρ σὺ ταύτης κ. τ. λ Καθάπερ γὰρ ἐκεῖνα Καθάπερ γὰρ δρέπανον ὅπουπερ ἂν ἐμπεσῃ οὐκ ἂν καθ᾽ ἑαυτὸ ἀνελκυσθείη μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀποτεμνομένης τῆς κεφαλῆς Καθάπερ γὰρ δρέπανον εἰς τράχηλον ἐμπεσὸν οὐκ ἂν καθ᾽ ἑαυτὸ ἀνελκυσθείη, μένει δὲ πῶς ἔτι καὶ ἀποτεμνομένης τῆς κεφαλῆς Καθότι οὐκ ἦν δυνατὸν Καθὼς γέγραπται Καθὼς δὲ ᾤοντο Καλά γε· οὐ γὰρ ταῦτα εὐαγγέλια Καλάγε Κατὰ τὰς ὁροθεσίας Κατηξιώθησαν τῆς χάριτος Κονιν επιβ Κορνήλιος ἄλλα νηστεύων ηὔχετο, καὶ ἄλλα ὁρᾷ Κρίνεται παῤ ἀνθρώποις Κρίνων Κυρ Κυρίου Λέγει δὲ ὁ ἄγγελος κ. τ. λ Λόγος Λοβνάν Μάθωμεν καὶ τὴν ἐπιείκειαν Μέγα ὄντως ἀγαθὸν ἡ θλῖψις Μέγα γὰρ ὄντως μεγάλη ψυχὴ γενναία Μέλος τοῦτο καὶ ἀγγέλους κ. τ. λ Μὴ ἀποστῇς Μὴ γὰρ ὡς ἀπερριμμένοι διακεῖσθε Μὴ γὰρ οὐκ ἔνι κ. τ. λ Μὴ λαλεῖτε Μὴ νομίσῃς Μὴ σὺ μιμήσῃ τοῦτον Μὴ τοῦτο ἐλαττώσεως εἶναι νομίσῃς Μὴ τοῦτο δῶμεν τί χρησιμώτερον· τὶ δὲ ὠφελιμώτερον Μὴ τοῦτο φησὶν εἴπῃς· ἀλλ᾽ ἐννόησον ὅτι διάβολός ἐστιν· μάλιστα μὲν ἂν ἐκεῖνο δειχθῇ· δεῖ καὶ πόνους ὑποστῆναι καὶ πάλιν, κ. τ. λ Μόνος γὰρ, φησὶν, ἀντλήσει τὰ κακά Μᾶλλον δ Μᾶλλον δὲ καὶ πρὸ τούτου, καὶ ἐν οἷς οὐ κατὰ γνῶσιν ἐποίει, οὐκ Μᾶλλον δὲ νῦν οὐδὲ μετὰ τὸ ἐκβῆναι δῆλος τοῖς πολλοῖς· οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῖς πολέμος· & 135·λλὰ κατὰ τοὺς ποίμενας ἐκείνους, κ. τ. λ Μανθάνει ψυχὴ ἐντεῦθεν Μαρτυρίον Μεμφιβοσθέ Μετὰ ἀκριβείας μυσταγωγεῖσθαι Νάσον Νῦν σφοδρ. αὐτοῖς ἐπιτίθενται Ν.) Ο Ο Κύριος προσε. τ. σωζ. καθ᾽ ἡμέραν ἐπὶ τὸ αὐτο. Πέτρος δὲ καὶ ᾽Ι. ἀνέβαινον κ. τ. λ Ο πολὺς ὄχλος, ἀγαπητὲ, κ. τ. λ Ο τῷ Χριστῷ πιστεύων Οἰκον Οἰκονομία Οἱ μὲν διαμαρτυράμενοι Οἱ τὴν ἁλουργίδα βάπτοντες Οἱ τοίνυν ἀντιποιοῦνται τοῦ νόμου, καὶ ἔλεγον Οὐ γὰρ δὴ κατὰ Μωσέα ἦν, εἰ γὰρ πᾶς ὁ μὴ ἀκ. ἐξολοθρευθήσεται, μυρία δὲ εἶπεν τὰ δεικνύντα ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ Μωσέα Οὐ γὰρ δύναται ὁμοῦ καὶ κατὰ ταὐτὸν Οὐ γὰρ εἰ πολλοὺς εἶδε τότε ἐφείσατο Οὐ γὰρ εἶπεν, δώσει, ἀλλ᾽, Οὐκ ἔδωκε, δῆλον ὅτι τὰ παῤ ἐκείνου, καὶ οὐδὲν παῤ αὐτῶν Οὐ γὰρ κ. τ. λ Οὐ γὰρ τὰ ῥ& 208·ματα μόνον, καὶ τὰ σχήματα ἐδείκνυντο τὸ ἀφροντίστως εστάναι περὶ τοιούτων κρινομένους Οὐ δύναται εἰπεῖν αὐτὸν κακῶς· καὶ δέδοικας μήπως ουκ ἦν, φησὶν, τοιοῦτος Οὐ τῇ θέ& 139· δὲ μόνον οὐδὲ τῇ ὄψει τέρπει Οὐ τοίνυν κ. τ. λ Οὐδὲ γὰρ ᾽Ιουδαῖοι ᾔδεσαν αὐτόν Οὐδὲ εἰς κρύβδην Οὐδὲ πρότερον οὕτως ἠν εὔκολον, ὡς ὅτε ὁ προφήτης αὐτὸν κατήχησεν Οὐδὲ τῶν πρεσβ Οὐδὲ τοῦτο ἡμέτερον, φησιν· οὐ γὰρ, κ. τ. λ Οὐδὲν μέγα ἐστὶ γεν. διδασκ. τῆς οἰκ. Οὐ μικρὸν κ. τ. λ Οὐδὲν ταύτης ἴσον. & 174·Αν σὺ ταύτης κ. τ. λ Οὐδεὶς τὴν ἐπιμέλειαν ἔχει τοῦ παιδὸς τοῦ ἑαυτοῦ· οὐδεὶς ἔχει ζῆλον πρὸς πρεσβύτην ἰδὼν μιμήσασθαι Οὐκ ἀεὶ Οὐκ ἀκούομεν Οὐκ ἀπὸ τούτων ὑμᾶς ἐνάγομεν, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῶν ἄλλων Οὐκ ἀπὸ τ. ὑ. ἀπάγομεν Οὐκ ἂν δὲ εἶπεν Οὐκ ἄρα ἐν Κορίνθῳ τοῦτο εἰργάσαντο μόνον οἱ διαφθείροντες τοὺς μαθητὰς κ. τ. λ Οὐκ ἦν ἐμπερίτομος Οὐκ ὅτι ἠλέγχθη ὡς φοβούμενος. & 244·στε δὲ μὴ παθεῖν, ᾽Εγώ εἰμι μετὰ σοῦ Οὐκ εἰκῆ ταῦτα ἐνομοθετήθη ὑτὸ τῶν ἀποστόλων κ. τ. λ Οὐκ εἰς ἀναθήματα Οὐκ εὐκ. τὸ πρᾶγμα δοκεῖ Οὐκοῦν οἶσθα, ἦν δ᾽ ἐγὼ, ὅτι οἱ βαφεῖς, ἐπειδὰν βουληθῶσι βάψαι ἔρια ὥστ᾽ εἶναι ἁλούργα, πρῶτον μὲν ἐκλέγονται ἐκ τοσούτων χρωμάτων μίαν φύσιν τὴν τῶν λευκῶν, ἔπειτα προπαρασκευάζουσι οὐκ ὀλίγῃ παρα σκεύ& 219· θεραπεύσαντες ὅπως δέξεται ὅτι μάλιστα τὸ ἄνθος, καὶ οὕτω δὴ βάπτουσι Οὐχ ἁπλῶς δὲ προστίθησιν ἐκεῖνον Οὐχὶ ὁμοῦ δὲ, ἀλλ᾽ ὁμοθυμαδὸν ἦσαν· Οὐχὶ καὶ οἱ ἐθνικοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν Οὐχὶ σημεὶων ἐδεήθη, καὶ Οὐχὶ φοροῦντες ἥπτοντο μόνον Οὐ. παῤ ἡμᾶς γ. ἡ. ἀ Οὕτω μ. ἀ. γέγονε τὸ χωρ Οὗ οὐδὲν νεώτερον Οβεγίσκοις Οδὸς ἐπὶ φιλοσοφίαν εὐλαβείας εἰσάγουσα Οδῷ προβαίνειν Οθεν θεῖος αὐτοῦ καὶ ὁ θάνατος γέγονε. Μεχρὶ γὰρ τούτου συγκεχώρητο ταῖς ψυχαῖς ἐν τῷ ἅδῃ εἶναι Οθεν οὔτε διακόνων οὔτε πρεσβυτέρων οἶμαι Ολα δἰ οἰκ. ἐπ Ολδὰν Ολον Ον ἔχρισας, φησίν. & 169·Ορα πῶς, κ. τ. λ Οπερ γίνεται ἐπὶ τῶν πεδίων τῶν σταχυηφόρων, ὀλίγους τις στάχυας λαβὼν, καὶ μικρὸν δράγμα ποιήσας καὶ προσενεγκὼν τῷ Θεῷ, διὰ τοῦ μικροῦ πᾶσαν τὴν ἄρουραν εὐλογεῖ· οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς κ. τ. λ Ορᾳς τὴν εὐδοκίμησιν Ορᾷς ἐλεημοσύνης πόση γίνεται προτροπή Ορᾷς πῶς ΟΥ πάντα προεώρα Ορα Ορα αὐτὸν μιαρὸν ὄντα Ορα γοῦν Ορα δὲ τί φησὶν καὶ αὐτός Ορα πῶς διακαθαίρεται τὰ πράγματα Ορα πῶς οὐκ εὐθέως αὐτοὺς ἐδέξατο Ορα πανταχοῦ τῆς εἰς τὰ ἔθνη διορθώσεως Ορα, ποῖον ἦν τοῦτο μέγα, τὸ εἰπεῖν κ. τ. λ Ορμή Οστρακον Οταν ἀναλίσκῃ, ὅταν δαπανᾷ, κ. τ. λ Οταν γὰρ μὴ ᾖ τι κατορθῶσαι Οταν δὲ ἀνακαλούμενος ῥ& 208·ματα λέγῃς καὶ συνήθειαν καὶ προστασίαν Οτι γὰρ Οτι οὕτω μᾶλλον ἢ ἐκείνως ἐπιστεύθησαν· οὕτω καὶ οὐκ ἂν ἐπὶ τὸ ἐρωτῆσαι ἦλθον, οὐκ ἂν ἑτέρως ἐπίστευσαν Οτι πρόφασιν εὔλογον κ. τ. λ Οτι τοῦτο ἐκεῖνό ἐστι Πάλιν ἀκτημοσύνην παιδεύων, ὅρα πῶς διὰ τῶν ἔργων αὐτὴν ἐπιδείκνυται, λέγων, Αἱ ἀλώπεκες, κ. τ. λ Πάλιν ἐνταῦθα δηλῶν τὸ αὐτὸ λέγει, ὅτι τοῦ πλήθους, κ. τ. λ Πάλιν ἡ ἀνάστασις Πάλιν τὸ ζητούμενον Πάντα τοίνυν ἀποδυσάμενος Πάνυ γε Πάνυ γε· ὅτι ἄνθρωποι κ. τ. λ Πάνυ γε, τοὺς οὐδὲν ὑμᾶς ἡγουμένους καὶ ἀπειλοῦντας Πάνυ γε. Οὐ γὰρ ἐπισκόπου λέγεις ἔργον Πέτρου Πέτρου κἂν ἡ σκία Πόρρωθεν γὰρ οὐκ ἐνῆν ἰδόντας γνῶναι Πόφεν δὴ τοιαῦτα ληρεῖν ἐπεβάλετο Πᾶσι γὰρ ταύτην παρεῖχε πίστιν Πῶς Πῶς δὲ ἔτρεχος λοιπὸν κηρύττοντες δἰ ὧν ἔπασχον Πῶς δὲ προῆγον τούτους Πῶς καὶ ἄνθρωπος γέγονε Πῶς οὐκ ἔλαβον ἐκ τῶν εἰρημένων ἀφορμὴν εἰς τὸ Πῶς οὖν φατὲ φησίν Παἵδα Παῦλον· διὰ Παῦλος Παῦλος δὲ λοιπὸν ἐδίδασκεν Παῦλος ψεύδεται Παλὶν δὲ συναγαγὼν αὐτοὺς οὐτως κατῆλθεν Παλαία Πανταχοῦ γὰρ παῤ αὐτῶν ἐβούλετο λαβεῖν ἀφορμὴν, ὅπερ ἔφην. Τά τε γὰρ ἔθνη παρεζήλου λοιπὸν καὶ ῥαδίως κ. τ. λ Παραινοῦσι Παραχωρήσω τῆς διδασκαλίας ἱμῖν Παρεζήλου λοιπὸν, ὅπερ ἔφη Παρεζήλου λοιπόν. Τά τε γὰρ ἔθυη ῥαδίως Πατήρ Πεντηκοστὴ Περίειμι γὰρ τούτους ζητῶν Περιπείρουσι Πιστοῦται δὲ αὐτοὺς καὶ τὸ ἐν ἡμέρα γενόμενον Πλὴν ὅταν κἀκεῖνος εἰς ἐκείνην μεταστῇ τὴν τάξιν Πλὴν ὅτι καὶ ἡδονὴν ἔχει, δῆλον ἐκεῖθεν Πλὴν εἰ καὶ αὐτοί Πνεύματος γάρ ἦν νομοθεσία Ποίας γὰρ ταῦτα οὐ μυίας Ποί& 251· γὰρ συνειδότι ἂν Πολέμοις Πολλὴ ἡ ἄνοια τοῦ ῾Ηρώδου Πολλῷ μᾶλλον αὐτοῖς βέλτιον ἦν αὐτοὺς ἀφεῖναι Πολλοὶ δὲ καὶ καταγινώσκοντες αὐτῶν διὰ τὸ δόγμα, αἰδοῦνται δια τον βίον Πρὸ δέκα τούτων ἐτῶν ἑαλωσαν ἐπὶ τυραννίδι τινές κ. τ. λ Πρὸς Πρὸς αὐτὸν τὸν καιρὸν, ἀρχὴν ὁ λόγος λαβὼν παρέτεινεν ὡς ἐνδεικνύμενος πεινῆν· καὶ οὐκ ἦν ἄκαιρον· οὐ γὰρ προηγουμένως εἰς διδασκαλίαν καθῆκεν Πρὸς γὰρ τὸν καυσούμενον καὶ παραμυθίαν ἐπιζητοῦντα οὗτος ἂν ἁρμόσειεν ὁ λόγος Πρόφασιν Πρώτῳ Πρῶτον Προέτειναν ἀυτὸν τοῖς ἱμᾶσιν Προεβάλοντο ᾽Ιουδαῖοι οἰκονομικῶς δὲ Προετρέψατο Προσέχωμεν Προσῆλθεν Προτιμότερος Πρ. μὲν γὰρ τοῦ τοιούτου τὸ σῶμα αὐτὸ ἔκλυτον καὶ πεπλαδηκός· ἔπειτα καὶ Σάρξ Σαίνει ὁ διάβολος πολλάκις ὡς ὁ κύων, ἀλλὰ γνώτω πᾶς ὅτι Σαινάν Σενναάρ Σκεῦος Σκεῦος δὲ καλεῖται δικαίως· δεικνύντος τοῦ λόγου ὅτι οὐκ ἔστι φυσικὴ ἡ κακία· σκεῦος, φησὶν, ἐκλογῆς· τὸ δόκιμον γὰρ ἐκλεγόμεθα Σπεῖρα Συμέων Πέτρος Συμβαίνει τινὰ κλῆρον διαδέξασθαι ἀνδρῶν μοχθηρῶν Συμβαίνει τινὰς εκ γειτόνων οἰκεῖν καὶ ἐπιτρόπους ἔχειν Συμεὼν, φησὶν, ἐξηγήσατο ἐν τῷ Λουκᾷ προφητεύσας Συναλιζόμενος Συχέμ Σφόδρα γὰρ αὐτοὺς ἠλόγησεν καὶ διηπόρησεν Σφόδρα γε Σφόδρα γε· οὐ γὰρ φρενὸς βαθείας Σωτὴρ Τὰ ῥ& 208·ματα ἐκεῖνα Τὰ γὰρ παρὰ φιλῶν λεγόμενα, Κἂν ὕβρις ᾖ, φορητά Τὰ γὰρ πλείω ταύταις ἤνυον· Τὰ γὰρ τοιαῦτα νηφουσῶν μὲν ψυχῶν προσπίπτοντα, οὐ πολὺ* ἔχει τὸν θόρυβον· ὅταν δὲ μεθύσωσιν τότε μὲν οὕτως, τοῖς προφή* ταις δὲ ἑτέρως Τάδε λέγει Κύριος Τάξις Τάς τε ἀκμὰς τῶν ξιφῶν ἐδοκιμάζον ἐν τοῖς πτώμασι, καί τινας τῶν ἐρριμμένων ἔτι ζῶντας διήλαυνον ἐπὶ πείρᾳ τοῦ σιδήρου Τάφος γέγονεν ἡ πόλις τῶν ξένων, τῶν στρατιωτῶν Τέως κατασκευάζει ὅτι αὐτοὶ ἐποίησαν τὸ θαῦμα Τὴν αἰτίαν τῆς ὄψεως φησίν Τί ἐστιν, καθὼς πρῶτον κ. τ. λ Τί γὰρ εἰ μὴ ἀνεῖλον αὐτὸν τῷ πράγματι Τί δὲ ταῦτα κατὰ τῆς σεαυτοῦ σωτηρίας προβάλλῃ Τί δὴ τὰ μετὰ ταῦτα Τί μοι τῶν εὐαγγελίων Τί οἴει τὸ ὑπὲρ μαρτύρων προσφέρεσθαι, τὸ κληθῆναι ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ κἂν μάρτυρες ὦσι, κἂν Τί οὖν Τί οὖν ἃν καταξιωθείς φησιν ἀπελεύσεται πάλιν κενὸς κατορθωμάτων Τί ποιήσωμεν Τί φεύγεις Τὸ γὰρ διαμαρτύρασθαι ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦτό ἐστιν Τὸ γὰρ διαμαρτύρασθαι τοῦτό ἐστιν, ὅταν Τὸ δὲ, ῾Ως ἐμὲ οὐδαμοῦ λόγον ἂν ἔχοι Τὸ ζητούμενον συναρπάζειν Τότε ὁ Π Ταῦτα ἐκείνων κατασκευαστικά, καί διὰ τῶν ἔργων ἐβεβαίωσε τὰ λεχθέντα Ταῦτα ὅλα ἐπαγωγὰ Τιμόθεος Τινές φασι τῆς πηρώσεως εἶναι τοῦτο σημεῖον Τοὺς περιττοὺς, καὶ πάντας ἐμοὶ ἀγάγετε Τούτῳ σφ. αὐτοὺς διηπ Τούτου οὖν ἀκριβῶς ἐξετασθέντος Τοῦ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν κ. τ. λ Τοῦ πράγματος ἡ δύναμις Τοῦτο Τοῦτο αἰνιττομένου ἐστὶ καὶ δεικνύντος ὅτι ἀφ᾽ ὧν ὁ κατὰ Χριστοῦ θάνατος ἐσκευάσθη, πολλοὶ ἀπὸ τούτων πιστεύουσιν Τοῦτο γὰρ ἐν τῷ βαπτίσματι παρέλαβον Τοῦτο γὰρ ὅρκος ἐστὶ, τρόπων ἀπιστουμένων ἐγγύη Τοῦτο γοῦν λέγει, καὶ πρὸς ᾽Αγρίππαν ἀπολογούμενος Τοῦτο δὲ ἦν ὑπὲρ Πέτρου Τοῦτο καὶ ἐν τῇ συνηθεί& 139· ποιοῦμεν Τοῦτο καὶ ἐνταῦθα ἁρμόττει εἰπεῖν Τοῦτο καὶ ἐφ᾽ ἡμῶν γενέσθαι, ἑτέραν ἐπεισαχθῆναι συνήθειαν Τοῦτο καί τις σοφὸς αἰνιττόμενος οὕτω τως φησί Τοῦτο μὲν γὰρ αὐτὸ Τοῦτο μὲν οὖν αὐτὸ κακὸν, φησίν. Αὐτὸ μὲν οὖν τοῦτο καλὸν τὸ μὴ κατ᾽ ἀξίαν παθεῖν Τοῦτο μέλος ὅλον κ. τ. λ Τοῦτο οἰκονομία λέγεται εἰς ἀκρότητα καὶ εἰς ὕψος Τοῦτο πάνυ αὐτοῖς προσίστατο Τοῦτο παραμυθίαν ἐκείνοις ἔφερε Τουτέστιν, οἰκείους, ἐγγυτάτους ὥσπερ παροίκους καὶ γείτονας ὅταν λέγῃ Τριπλοῦν, ἀγαπητοὶ, κ. τ. λ Υ Υἱ& 232·ν Θεὸν Υἱ& 232·ν λέγομεν ἡμεῖς ἐπαληθεύομεν κ. τ. λ Χεὶρ Κυρίου Χομμεντ. ιν Γαλ Χριστὸν Χριστιανὸν Χ.) Ω Ως εὐδοκιμοῦντες ἐγγὺς τῶν προφητῶν ἔμελλον ἵστασθαι Ωσανεὶ γυναῖκα ἀγαγὼν ἢ νυμφην, ἢ θυγατέρα, τῇ ᾽Εκκλ. οὕτω διάκεισο Ωστε ἀνάγκη ἢ μηδὲν τοῦ Θεοῦ εἶναι εἰ μὴ ταῦτα· & 217· καὶ Θεὸν εἶναι Ωστε μὴ πρὸς τοῦτο ἐθίζετε ἑαυτοὺς, πρὸς τὸ λύσιν ζητεῖν α αἰδεσιμώτεροι αἰνιττόμενος αἰρέσεις αἰτίαι αἰτίας δἰ ἅς αἰχμαλωτότερα αἰ& 240·ραν αἰ& 241·ν αἰ& 241·ν μέλλων αἱ δεδεμένον αὐτὸν ἰδοῦσαι αἱμωδιᾷν αἱρέσεις αἱ γενικαί αἱρέσεως αἱρεῖ αἴτιαι πλεονεξίας αἴτιον αἴων οὕτος αἵρεσιν αὐτὰ αὐτὸν αὐτὸν βαστάζοντες ἀπήνεγκαν αὐτὸς αὐτὸς ἑαυτοῦ αὐτὸς δὲ οὐκ ἔτι αὐτόν αὐτᾷ αὐτῶ αὐτῶν αὐτῶν τὰ σεβάσματα, ἐκεῖ στέμματα καὶ ταύρους προσέφερον· ἐνταῦθα φησιν ὅτι κινδυνεύει κ. τ. λ αὐτῶν τῇ ἀσθενεί& 139· αὐτῷ., ἐκεινον αὐτοὶ αὐτοὶ καθελόντες αὐτοί αὐτοὺς αὐτοὺς διέπειραν αὐτοῖς αὐτοῖς συνεχῶς μεταπείθων αὐτοῦ αὐτοῦ ἐμοῦ αὐτοῦ τὴν προθυμίαν αὐτοῦ τὸ πᾶν ὄν αὐτοζωή αὑτὸν αὔξειν αὔρα αὕτη ἡμ αὕτη δὲ ἡ τιμὴ εἰς τὸν τόπον διέβαινε τὸ ἐν τῷ οἴκῳ ἐσθίειν· ποί& 251· οἴκω αὕτη μία ἡμέρα· καὶ ἣν ἀπῆλθον οἱ πεμφθέντες, μία· καὶ ἣν ἦλθον, μία· καὶ τῂ τετάρτῃ ἐφάνη· ὡς εἶναι δευτέραν μεθ᾽ ἣν προσηύξατο αὕτη μία ἡμέρα· καὶ ἣν ἦλθον οἱ πεμφθέντες παρὰ Κορνηλίου, μία· καὶ τῇ τρίτῃ ἐφάνη· & 244·στε εἶναι δυὸ ἡμέρας μεθ᾽ ἣν προσηύξατο αὕτη μία ἡμέρα· καὶ ἥν ἦλθον μία· καὶ τῇ τρίτῃ ἐφάνη· ὡς εἶναι δευτέραν μεθ᾽ ἣν προσηύξατο αλλ᾽ αν αν ἦ ἐξ ἀνθρώπων ανδ ανενεγκεἵν αξιοπίστως απὸ τετάρτης ἡμέρας απολογιαν ασυν αυτὸν κατ αυτόν αυτῇ περιπίπτει αυτοὺς αυτοὺς ἐμακάρισαν αυτοὺς ἐταλάνισαν αυτοῖς α, β β βάρβαροι βέλτιον γέγονε λοιπον πρῶτον μὲν γὰρ, κ. τ. λ βίον βίου βίρον βίρρος βόα βόησε βόησεν ὁ Παῦλος βόλους βαδίζουσαν βαπτιζώμεθα βασάνους βασιλεία τοῦ θεοῦ βασιλείων βασιλεὺς καὶ βασιλεῖς βαστερνίοις βελίσκοι βελίσκοις αὐτοὺς διέπειραν βελτίων λοιπὸν ἦν γεγονως ό Πετρὸς αὐτὸς ὲαυτοῦ, κ. τ. λ βλάπτουσιν βλάψουσιν βούλει θεῖναι βούλεσθαι βούλεσθαι σπεῖραι βούλεται βούλετο βούλετο λοιπὸν ἀξιόπιστον ἑαυτὸν βουλόμενος βουλόμην βουλεύετο βουλεύονται εἰκῇ βουλομένῳ βρεων βρις βριστὴς βριστὴς, κλέπτης κατάρατος καὶ δραπέτης· καὶ ὡς ἂν εἴποι τις σπουδῇ εἰσιὼν, καθάπερ ἐκεῖνος πανταχοῦ περιβλέπεται ὑφελέσθαι τι σπουδάζων, οὕτω καὶ οὗτος πάντα περισκοπεῖ ἐκβάλλειν τι θέλων βριστής. Καὶ ὡς ἂν εἴ τις κλέπτης καταρ. καὶ δραπ. σπουδῇ εἰσιὼν, παντ. περιβλ. ὑφ. τι θέλων, οὕτω καὶ οὗτος καθάπερ ἐκεῖνος πάνταπερισκ. ἐκβάλλειν τι σπουδάζων βρισται βριστικῶς γ γὰρ γὰρ ὑπὲρ ἑαυτοῦ μὴ ἀλγῶν, δυσκόλως ὑπὲρ ἑτέρων ἀλγήσει γὰρ Πετρὸς κ. τ. λ γὰρ καὶ αὐτὸς τρόπους παντοίους ἐπιζητῶν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν, ἢ κατὰ οἰκονομίαν γὰρ μὴ ἀξ. αὐτὸν ποιεῖν γὰρ μύριοι πρὸς τὸν γὰρ τέχνη ἢ δ. εὗρε. Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπεν γάπαι γάρ γέγραπται γέμοντες γένῃ σπούδασας ἢ, κ. τ. λ γένεσις γένετο ἔτι γένοντο γίνεσθαι γίνεσθαι πρός τινι γίνεσθω γόμενος γὼ γὼ ἐγερῶ αὐτὸν γώνισαι γαγέσθαι γαγον ζῶντα γαθά γαθοῦ γαλμα γαπὥντα γαπᾷ γαπητὸν γαπητοὶ γαστριζόμενοι γγύτερον γγαστρίμυθος γγελάσεται γγικεν γγων γει ἢ αὐτοὺς ἐκείνους γειτονίαν γειτοσύνην γελάσατε γενέσθαι λείπεται ἔτι, οὐδέπω γενόμενος γενομένην γερσις γκόπτεται γκαλλωπίζονται γκλήματα γκων γλεῦκος γλυκὺς ὁ πόλεμος ἀπείροις γνώμην εὐγνώμονα γνώστῳ θέ& 254· γνώστῳ θεῷ γνοήσαντες γνωμονήσαντες γνωρίζει γνωστὰ ἀπ᾽ ἀιῶνος γνωστὰ ἀπ᾽ αἰ& 242·νος γούμενος γοῦν γοντες παῤ ᾧ ξενισθῶμεν Μνασωνί τινι Κυπρί& 251· κ. τ. λ γοργὸς ἦν ὁ ἀνήρ γουσα· γραφὴ γραφεν γραψα γρ. καὶ Λοβνὰν. οἷον Δεβ. καὶ Λοβνάν γυμνὰς τὰς χεῖρας γυμνὴν τιθ γυμνοτέρα γυνὴ ἐν σκληρᾷ ἡμέρᾳ εἰμὶ γυνὴ ἡ σκληρὰ ἡμερὰ γυνή γυναῖκες γχιστείαν γχομεν γχρονίζειν γχωρίαζειν γχωρεῖν δ δἰ ἀνθρώπων δἰ ὃν ἔζη μετὰ Θεὸν δἰ ὅλου μὲν τοῦ ἔτους ἡ νηστεία φυλάττεται ἐν τῇ αὐτῇ ἁγί& 139· καθολικῇ ἐκκλησί& 139·, φημὶ δὲ τετράδι καὶ προσαββάτω ἕως ὥρας ἐννάτης δἰ ὧν ἐπεβουλεύοντο ἐκεῖνοι, δἰ αὐτῶν ἐβούλετο αὐτούς ἐκκαλέσασθαι, εἰ καὶ μηδὲν πλέον ἐγένετο. Καὶ ἐκβαλόντες κ. τ. λ δἰ ὧν ἔσονται μετὰ Θεοῦ δἱ εαυτῶν δὲ δὲ ἐπικαθ., μετὰ τῆς χορ., καὶ δὲ οἰκείωσις τοῦ δὲ οὐκ ἔλαβον βάπτισμα δὲ περιοχὴ τῆς γραφῆς δὲ τολλὴν εἶχε τὴν ἔκπληξιν καὶ πάντας ἐξένισε, τοῦτο λέγει δέα δέξατο δέοι δέον ἐκείνους καταδικάσαι δέον ἐκείνων κατηγορῆσαι· ἀπολογοῦνται δἰ ὧν κατηγοροῦσιν αὐτῶν δέον λέγειν ὅτι ἐξ ᾽Αραβίας εἰς Δαμ. ὑποστρέψας, ἀνῆλθεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα, εἶτα εἰς Δαμ. ἀπῆλθε πάλιν, εἰτα πάλιν εἰς ῾Ιεροσ., εἶτα ἐξεπέμφθη εἰς Καισαρείαν δέρριν δέτω δὴ δὶα τοῦτο δί ὅτι δία τε τὰ ἔργα δίδαξε γὰρ δίκαιον δίκαιος δόγματα δόζα δόκιμος δόμενος καὶ περιφερόμενος δόντες τῶν τέκνων ᾑμωδίασαν δύνασθε δύο ἐγένετο δύο τούτοις ὃ λέγει πιστοῦται, τῷ καιρῷ καὶ τῷ τόπῳ δὼν δὼν δὲ δών δώσουσι δᾥ προβαίνει δῆθεν φιλοσοφῶν δῆλον ὅτι τὰ δῆλος δῆλος ἦν, ἀπὸ δὲ τοῦ χρόνου τὸ ἀξιόπιστον οὐκ εἶχε διὰ τὸ μὴ παλαιὸς εἶναι δῆσον δῖνας λύειν δῖνας τοῦ θανάτου δῖνες δῖνες θανάτου δῷ βαδίζειν δῷ καὶ τὰ ἅλλα προὔβαινεν δαιμόνων δαιμονίον δαιμονίων δαπανήματα δε δε ἀναστασις καθ᾽ εαυτήν δεὲς δείκνυ δείκνυ βουλόμενον εἰπεῖν δείκνυον δείκνυσι τίμιον τὸ πρᾶγμα, ὅτι δείκνυσιν ὅτι οὐκ ἐστὶ φυσικὴ ἡ κακία αὐτῷ δείκνυται τὰ ἀνθρώπινα δείξας ἀναπολογήτους δείξατο δεῖ δεῖ καὶ π. ὑ δεῖν τ. ἀπ δεῖνα ὁ ῾Ελλὴν δεῖνα ῾Ελλὴν δεῖται· ἀλλὰ ἀτάκτως πάντα ποιοῦσιν δει ἀπόλλυσθαι δει γοὖν π. ὅτι δει κατὰ τοῦτο πάντας τοὺς πειραζομένους ἀπόλλυσθαι δειλὸς δεινοπαθοῦσιν δειξαν ὅτι οὐκ ἐθάρρουν δεισιδαιμονεστέρους δειχθῆναι δεκτὸς δεκτὸς αὐτῷ ἐστίν δεκτὸς αὐτῷ ἐστι· τούτεστι, καλεῖ καὶ ἐπισπᾶται αὐτὸν πρὸς τὴν ἀλήθειαν δεν δεσμώτου δεσμοφύλακος δεσπότην δεσπότης δευτέρῳ δευτέρα ἑτέρα δευτέραν ἡμέραν δεχόμενος, λήψεται μισθὸν τοῦ Χριστὸν ξενίζονος δη ᾠκείωτο τὴν προαίρεσιν δηλῶν ὅτι πάντα δηλοῦντες δημιουργους διἥλθεν διὰ Πν. ῾Α διὰ Πν. ῾Α στόματος Δ. διὰ γὰρ τοῦτο ἐπισημαίνεται διὰ δὲ τοῦ, καθότι οὐκ ἦν δυν. αὐτὸν κρατ., τὸ μεγαλεῖον αὐτοῦ παρίστησι, καὶ ὅτι οὐκέτι ἀποθνήσκει διὰ λόγων διὰ λιμὸν οἷα κατασκευάζει διὰ π διὰ πίστεως διὰ σέ διὰ στόμ. Δ. τοῦ παιδὸς σοῦ διὰ τὴν διὰ τὴν ἀρετήν διὰ τὴν ὠμότητα καὶ τὴν ἀπανθρωπίαν διὰ τὸ ἀσθενὲς ἔτι διὰ τὸ ὁμότεχνον εἶναι διὰ τὸ μετριάζειν διὰ τὸν τοῦ Χ. πόθον, καταδέχεται καὶ εἰς γεένναν ἐμπεσεῖν καὶ τῆς βασιλείας ἐκπεσεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ πᾶσιν αὐτοις δεῖξαι ἐβούλετο διὰ τῶν λοιπῶν διὰ τῶν χρωμάτων τῆς ἀρετἡς διὰ τι διὰ το δόγμα, αλλ᾽ ἀποδέχεται κ. τ. λ διὰ τοὺς ἀπ διὰ τοὺς ἄλλους διὰ τούτων διὰ τοῦτο διὰ τοῦτο ἀπιών διὰ τοῦτο ἀπιών· διὰ τοῦτο ἐνταῦθα αὐτὸν ἕλκει διὰ τοῦτο εὐφρ διὰ τοῦτο νῦν ἥμερος, ὅτι διὰ τοῦτο οὐ τῶν λυπούντων ὁ θάνατος διὰ τοῦτο οὕτως διὰ τοῦτο ταῦτα λέγει διὰ χειρὸς ἀγγέλου αὐτοῦ διὰ χειρὸς ἀνόμων διὰ χειρῶν ἀνόμων διά τε τὰ ἔργα, διά τε τὸν Υἱ& 232·ν ἀγνοεῖν· καὶ πίστιν τὴν εἰς τὸν Κ. ᾽Ι διά τι διάκονος διάνοιαν διάστημα διέπραττεν διέπτυσαν διέσπαρτο διὸ διὸ μαρτ διόρισαι διώκεις διώτης διώτης τῷ-λόγῳ δι᾽ αὐτοὕ πίστις διαβολή διαγγέλλων διαθέσεως διακόνων διακόπτεται διακονὥν διακονία διακονεῖν διακονοὕνται διακρίσεις διακρίσεις διαλογισμῶν διακρουεσθε τὰ λεγόμενα διαλῦσαι διαλεχθῆναι διαλογισμός διαλογισμοί διαμαρτ διαμαρτύρασθαι διαμαρτύρομαι διαμεριζόμεναι διαμωκᾶσθε διανοίας διανοί& 139· διαπέπτωκεν διαπρίεσθαι διαπτύσαι διαρρ. τὰ σχ. καὶ ἐν εὐκ. καταστήσομεν διασύροντες διασαλεῦσαι διασπᾅς διαστροφὰς διατέμνω διατί ὁ δ. γέγονεν διατμέω διαφέρειν ἀγγελίας διαφέρεται ὁ λόγος διαφέρον διαφέροντα διαφόρως διδόντος ἔστιν τι· διδασκαλίας διεκομίζετο διεκρίνοντο διελέχθ διελέχθη διελεχθῆσαν διεπρίοντο διεφέρετο διηγεῖται καὶ εὐαγγελίζεται διηγούμενος διηλέγχθησαν διηνεκὥς διηρεύνων δικ δικαίου δικαίωμα δικαίως δικαίως καὶ μὴ μετὰ τ. ἡ. β δικαιοσὑνη θεοῦ δικοῦσιν δικουμένοις δικ. θεοῦ διοπ διοπετές διοπετες ἄγαλμα διορθωσαι διπλοῦς λιμός διωγμὸς διωκόμενοι δοὺς δοῦναι δοῦντο δοκεῖ τοῦτο μὴ εἶναι ὅτι δοκιμάζεις τὰ διαρέροντα δοκιμασταί δονὴν δοξεν ἡμῖν δουσα δραμάτων δρεπάνην δὲ εἰς τὸν τράχηλον ἐμπεσοῦσαν καὶ ἀντὶ σχοινίου γενομένην, οὐδεὶς ἂν διαφύγοι δυνήσῃ γνῶναι ῥαδίως καὶ τὴν αὐτῆς καταστολήν δυσωπεἵ εἰ εἰ ἰατρὸς μέλλοις μανθάνειν εἰ γὰρ εἰ γὰρ ἡμεῖς οὐκ ἐσμεν ὅμοιοι ἐκείνοις τὸ κατὰ ψυχήν εἰ γὰρ Πέτρος κ. τ. λ εἰ γὰρ μὴ οὕτω εἰ δὲ εἰ δὲ μὴ ἀπόλλυνται, παῤ ἡμᾶς ἡ αἰτία εἰ δὲ οὗτοι οἱ ᾽Ιωάννου εἰ δέ τινες μηδ᾽ οὕτω ν., ἀλλ᾽ οὖν ἐκεῖνοι διδόασι δίκην εἰ δύναται καὶ μετὰ νόμον εἰ θεοπρεπῶς πάντα ἐποίει εἰ καὶ εἰ καὶ ἀληθὴς εἰ μὴ ταῦτα εἰ μὴ τοῦτο εἰ μὴ τοῦτο πάλιν κ. τ. λ εἰ νοῦν εἶχον εἰ πάντων ἐστὶ δημιουργὸς, διὰ τί μὴ καὶ εἰς ταῦτα προνοεῖ εἰ ταύτης εἰδώλων εἰδωλόθυτα εἰκόνα βαδίζοντα τοῦ ᾽Αβρ εἰκότως εἰκότως ἐπ ἐκεῖνον ἔρχεται εἰλικρινὥς εἰπέ μοι εἰπών εἰπών τινα σπέρματα εἰρήνην αὐτὴν δὴπου πρὸς ἑαυτὴν, τὴν ὄντως εἰρήνην εἰργάσατο μόνον, καὶ οὐχ ὡς οἱ δ εἰργάσω εἰργασμένα εἰρωνείαν εἰρωνεύεται εἰς εἰς ἀγώνα εἰς ἄξονας οὐδὲ εἰς, κύρβεις εἰς ἐκεἵνον εἰς ῾Ρώμην εἰς αὐτὴν τὴν ῥ& 176·ζαν τῆς Μακεδονίας ἐγένετο εἰς αὐτὸν εἰς αὐτὸν πίστις εἰς αὐτὸν πιστις εἰς δευτέραν εἰς δικαιοσύνην εἰς θ. ἐγεῖραι εἰς καθοσίωσιν ἤγαγον εἰς καταδύσεις εἰς οἶκον βαδ. μετὰ τὸν ᾽Αβρ εἰς πίστιν εἰς πόσον ἰούγων ἀριθμὸν συντείνει εἰς σαυτὸν τὸ πλ. τ. ᾽ εἰς σωτηρίαν εἰς τὰ ἴδια εἰς τὰ ᾽Ιεροσόλυμα εἰς τὴν Σύρτιν εἰς τὸ ἱσχυρὸν κεφάλαιον εἰς τὸ πλέον τιμηθῆναι ἐπισπώμενος εἰς τὸν λαιμὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτούς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ εἰς ταῦτα εἰς τοῦτο εἰς τράχηλον εἰς φοβερὸν κατέληξε εἰσάγει εἰστὸ μὴ ἀνελεῖν εἰσωθει εἰσωθοῦντα, ἠνώχλει εἴ γε π. ἐξῆλθον εἴ δὲ εἴξω εἴγε ἀπόντων ὠφέλειά τις ὑμῖν προσεγίνετο εἴη εἴληφεν εἴπῃς εἴπερ εἴποι τις ἄν εἴπου εἴρξατο εἴς εἴς τι καθεῖναι εἶδε στρατιώτας ἀνθρώπους εἶδε στρατιώτας ὄντας τοὺς ἐπιστάντας εἶδεν εἶδεν στρατιώτην, εἶδεν ἄνθρωπον· εἶδες πῶς εἶδον ἀνθρ. θαν εἶναι εἶναι περί τι εἶναι, διὰ τὸ λέγειν κ. τ. λ εἶπεν εἶπον εἶτα ἄλλη παραμυθία εἶτα ἐκεῖθεν δἰ ἡμερῶν πέντε εἶτα ἔνδοθεν λαβὼν ἀπῄει· ἀπεπάγη τῷ δέει εἶτα ἔ. λ, ἀπῄει καὶ ἀπεπήγει τῷ δέει εἶτα οὐκ ἐκβ εἶτα πάλιν εἶτα παρέχονται εἶχεν εἷδον ἄνθρωπον θανατῶντα· εἰ γὰρ τοῦτο ἦν, κἂν ἐσίγησεν· καὶ λαβὼν αὐτὸν ἀπῆλθεν· κἂν ἐξέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ὁ χιλίαρχος εἷς εὐαγγέλια εὐγ εὐγνωμοσύνην εὐγνωμοσύνης εὐδοκίαν εὐδοκίμησις εὐδοκιμἥσαι εὐδοκιμῆσαι γὰρ αὐτοὺς μᾶλλον ἐχρῆν, ὅτι τὸ αὐτῶν ἐποίουν, κ. τ. λ. ᾽Αλλ᾽ εἰ διὰ τὰ κακὰ, φησίν, κ. τ. λ εὐδοκιμοῦντες εὐθέως εὐθὺς πιστεύει εὐλάβεια εὐλᾶβῆ γυναῖκα καὶ θυγάτριον ἀγαγέσθαι σεμνόν εὐλαβὴς κατὰ τὸν νόμον εὐλαβείας εὐλαβεστέρους εὐμήχανα εὐμήχανον εὐρύς εὐρακύλων εὐρακλύδων εὐροκλύδων εὐσεβεία· εὐσεβεῖν εὐφραίνει εὐχ εὐχερῶς εὐχερῶς, ὅρα μεθ᾽ ὅσης ἀφθονίας εὔξ. ἐν ὀλίγῳ εὕκολον κ. τ. λ εὖρος εύλαβής εύματος επίσκοποι ερέως ερὸν ερὸν ἕτερον ερὸς ερεὺς ζήλου ζῆθι ζῆλον ζῶα ἄλογα ζηλοτυπία ζημία ζητ ζητὥν τὸ πρἅγμα εὶπεἵν ζητοῦμεν ζητοῦμεν σκεπάσαι ζητοῦσι ζητοῦσιν ηὐχόμην ηὔξησεν ητοιτοοστρακον θ θάρρουν θέατρον θέουσα θαύμαστος θαλομευομένην θανάτων θαυμάσεται θείαις ἀκροάσεσιν θεῷ θελε πανταχοῦ· καθάπερ τις φυγὰς περιφυγών θελον εὔλογον κ. τ. λ θεν θεν εἰς θεν καὶ τοὺς κορ. οὐκ ἄλλους τινὰς ἔστιν ἰδεῖν τοῦτο ποιοῦντας θεντο αὐτοὺς, φ., ἐν τ. δ. ῎Αγγελος δὲ κ. τ. λ θεοῦ θεοῦ διάκονος θεραπείας θεραπεύει θεραπεύετε αὐτὴν θερμότης θερους δὲ, οὐκ ἔτι θετο θετο ἐν πνεύματι θεωρία θεωροῦντες θηρία θλίψεως θλῖψις θνεσι τοσούτοις ὁμιλῶν ὑπὲρ μεταστάσεως πολιτείας μόνης θνος θοῦσί τινες θορυβοὕντος θρασέως θρασύτης θρασυδειλοὶ θρεψε καὶ ἐτράφη θυγ θυμία θυμίαις θυμίας θυμῷ θυμηδίας· θυμοῖς ι ἀνακρινόμεθα, κ. τ. λ ι ἐκ περιτομῆς ι δὲ ἐκ θεοῦ ἐστίν ιός κ γειτ κ δ κ πίστεως κ περιουσίας κ πολλῆς περιουσίας ὅμως ἀναιροῦσιν αὐτῶν τὴν ἀπολογίαν κἂν κἂν ἀδικουμένῳ περιτύχῃ προστήσεται κἂν γὰρ μὴ ἐπιορκῆτε, ὀμνύντες ὅλως οὐκ ἴστε κἂν δἰ ἄργιαν κἂν διὰ ῥ& 139·θυμίαν κἂν εἰς τὰς λαμπάδας κἂν καταγώγιον ᾖ κἂν λαβὼν αὐτὸν ἀπῆλθε καὶ οὐκ ἐσίγησε, κἂν ἐξέδωκεν, κ. τ. λ κἂν τοῦτο ἐποίησαν κἂν φανερῶς ΣΟΥ καταγινώσκῃ κάθαρμα κάθισεν κάκιστος ὁ πρὸς ἑαυτὸν χρώμενος τῇ μοχθηρί& 139· κάκωσαν κάλεσε κάρον τινα καὶ τὸ ἔξω αἰσθήσεως γενέσθαι κάρος κέλευσεν κέρδαναν κίδαρις κίνησεν κόρην κύνα κύρ κύριον κύριος ἐρημώσεως μεγάλης κύων κώλυμα κώμου καὶ καὶ ἄλλα καὶ ἄρχοντες ἀρχομένων, καὶ ἡγουμενοι καὶ ἐβούλετο ἐκεῖνος ὁ ἀναλίσκων καὶ τὴν οἰκείαν εὐπραγίαν μικρὰν ὁρᾷν τρὸς τὴν ἐκεῖνου καὶ ἐβ. ἐκεῖνος εἶναι καὶ ἐγκαλῶν καὶ ἐκεἵνο καὶ ἐκείνους ἑτέρως καὶ ἐκεῖ διέσπαρτο καὶ ἐκεῖνοι πλήρεις πίστεως ἦσαν καὶ ἐν ἐλπίδι τοῦ μαθεῖν καὶ ἐν ὀλίγῳ καὶ ἐν πολλᾥ καὶ ἐν πολλῷ· οὐχ ἅ καὶ ἐν τῷ μετὰ ταῦτα καὶ ἐν τούτῳ καὶ ἐν τούτοις ἐγυμνάζοντο καὶ ἐν τούτοις διαλάμπει τὸ καλὸν καὶ ἐν τ., καὶ ἐν τῷ μ. τ καὶ ἐνθυμήσεως ἀνθρώπου τὸ Θεῖον εἶκαι ὅμοιον καὶ ἐνθυμ. ὀνθρ καὶ ἐπὶ τῆς οἰκετείας δὲ οὕτως. ᾽Αλλ᾽ οὗτος οὐχ οὕτως, ἀλλὰ μετὰ τῆς οἰκίας ἁπάσης. & 244·σπερ γὰρ κ. τ. λ καὶ ἐπὶ τ. οἰκ. δὲ οὐκέτι κακῶς, ἀλλὰ δικαίως· ὥσπερ γὰρ κ. τ. λ καὶ ἐπιφάνη καὶ ἐπληθύνετο, κ. τ. λ καὶ ἐφιλοσόφησεν ἵνα καὶ ἔκπληξις ἦν εἰς αὐτόν καὶ ἕτεροι τινές καὶ ἡμᾶς φιλονεικεῖν μὴ ἀμύνασθαι, καὶ τοὺς λελυπηκότας φιλονεικεῖν δοῦναι δίκην καὶ ἡμεῖς καὶ ἣν ἀπῆ καὶ ἵνα μή τις καὶ ὀλίγοι οἱ καλοί καὶ ὁ Πέτρος σχεδὸν ἁπλῶς πάρεστι παιδευόμενος καὶ ὁ μὲν ἰδιωτὴς καὶ ὁ πατὴρ αὐτῷ κατηρᾶτο, καὶ τελευτῆσαι ηὔχετο καὶ ἡ μητήρ· ἔτι γὰρ ἔτυχε ζῶν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ὁ φόβος μαρτυρεῖ καὶ ὅρα αὐτὸν οὐ πρὸς τ. ἀπ. ἀπιόντα, ἀλλὰ πρὸς τοὺς μαθητάς· οὐχ ἃτε μαθητὴν ὄντα, ἀλλὰ διὰ τὸ μετριάζειν καὶ ὅρα, τὸ μὲν φορτικώτερον, ὅπερ κ. τ. λ καὶ ὅρα, τραχὺ ὂν πῶς ὑποτέμνεται καὶ ὅτι μένειν οὐ συγχωρεῖ· & 169·Ωστε καὶ σὺ ἐ& 129·ν θέλῃς κ. τ. λ καὶ ὅτι οὐκ ἂν ἐπείσθη ᾽Ανανίας καὶ ὡς κακούργος καὶ ὡς ἐπὶ τοῖς δεινοῖς καὶ ᾽Ιωάννην μὴν καὶ ῥ& 178·ψαι ἑαυτὸν ὕπτιον καὶ μετὰ τὴν αἰ& 240·ραν τὴν σωματικὴν καὶ λυχνικοῖς καὶ ἑωθινοῖς ὕμνοις παραγενέσθαι καὶ ῥ& 178·ψαι κ. τ. λ καὶ Θεὸν εἶναι καὶ Θεὸν μὴ εἶναι καὶ Χριστὸν ὁ Θεὸς ἐποίησ εν καὶ αὐτὰ κατασκευάζει καὶ αὐτὰ ταῦτα διάπλαττεκαὶ ῥ& 192·θμιζε καὶ αὐτὴ καὶ αὐτὴ δὲ ἡ εἰς τὸν τόπον τιμὴ διέβαινε πρὸς τὸν τοῦ ἱεροῦ Δεσπότην καὶ αὐτὸ καὶ αὐτὸ διδόντος ἔστιν τίδείκνυσιν ὅτι καὶ αὐτὸν διδόντα ἐμφαίνει κατασχεῖν· καὶ ὅτι καὶ αὐτᾥ καὶ αὐτοὺς ἔτι διαβαστάζοντες καὶ αὐτοῖς καὶ γὰρ καὶ γὰρ ἔρημος ἦν καὶ οὐκ ἦν τὸ πρᾶγμα ἐπίδειξις καὶ γὰρ πολλά ἐστι τὰ συνωθοῦντα ἡμᾶς καὶ συνδεσμοῦντα πρὸς φιλίας καὶ γυμνήν τίθησι δηλῶν πῶς καὶ δἰ ὡν παρακελεύεται αὐτὸν ποιεῖν παραχρῆμα κ. τ. λ καὶ δόγμα τίθησι καὶ δεικνύντων ἡμῶν καὶ δημοσί& 139· καὶ διὰ τοῦτο ἔκρινε διελθεῖν, ἐπείδη τῆς αὐτοῦ διδασκαλίας ἐδέοντο οἱ πιστεύσαντες καὶ διεκωδώνισε, μᾶλλον δὲ αὐτοὺς καὶ ἀνέμνησεν κ. τ. λ καὶ εἰ ἐξέβ καὶ εἰ οἱ μετὰ τοῦτον καὶ εἰς παρρησίαν πλείονα ἀλείφων καὶ εἶχον ἅπαντα κοινά καὶ εὐφραίνοντο, φησίν· διὰ τοῦτο καὶ ἑορταί καὶ εὶ μὴ καὶ ζητήσας καὶ θυγ. σεμνὸν καὶ καθάπερ πυρετὸς ὅταν σφοδρὸν πνεύσῃ καὶ κατόρθωμα εἶναι καὶ ἐλάττωμα. ῾Η παρρησία, κατόρθωμα· ὁ θυμὸς, ἐλάττωμα καὶ καταγέλαστον εἶναι καὶ κηρ καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς, ἐφώνησε κ. τ. λ καὶ μάρτυρες αὐτοῦ εἰσιν πρὸς τὸν λαὸν ὅτι ἀνέστη καὶ μὲν μέρος ἕκαστον ἐκάλεσε καὶ τάγμα καὶ σπεῖραν καὶ σημεῖον καὶ μὴ καὶ μὴ ἀκούοι αὐτῶν καὶ μὴ ἐπαγάγωμεν καὶ μὴ μετὰ τῆς ἡμετέρας βλαβῆς καὶ μὴ τὸ Πν. τὸ καὶ μὴ τῷ καὶ μὴν καὶ μὴν ἀφελῆ ἔδει εἶναι καὶ μὴν τοὐναντίον γέγονεν καὶ μὴν, φησὶν, ἤγαγον αὐτὸν πρὸς τὸν ἀνθ., ἀλλ᾽ οὐδὲν σχυσαν καὶ μείζονα θελῆσαι παθεῖν ἢ βούλεσθαι καὶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ καὶ μεγάλης ψυχῆς καὶ γενναίας κατόρθωμα καὶ μετὰ τὴν ἐνάτην ὥραν τῆς σωματικῆς μεταλαβεῖν τροφῆς καὶ ἐν λυχν καὶ μετὰ τῆς χορείας κόσμω κεκ. ᾖ νυμφικῷ καὶ μετὰ τροφὴν σωμ καὶ μετέρχεται καὶ μετ᾽εἰρήνης καὶ οἱ χαριζόμενοι αὐτοῖς καὶ οἷον σημεῖον ἦσαν ποιήσαντες καὶ οὐ τοσαύτης ἀπολαύοντα ἐπιμελείας καὶ οὐ φοβ. κρύπτων τὸ τῆς κολάσεως καὶ οὐδὲν ἀπ᾽ αὐτῆς καρπουμένους καὶ οὐδένα λόγον ποιεῖν ὑπὲρ τούτου καὶ οὐδεὶς, κἂν σύρεται κ τ. λ καὶ οὐκ ἀτιμωρητὶ καὶ οὐκ αὐτοὺς πέμπει πρὸς αὐτὸν καὶ οὐχ ἅπλως καὶ οὔτε ἐπιορκήσετε, οὔτε ὀμόσεσθε ὅλως. Οὐκ ἴστε καὶ οὕτω καὶ οὗτος καὶ πάλιν καὶ πάλιν ἕτερα ἐρῶ, οἷον καὶ πάντα κάλων κινοῦμεν καὶ πάντα καλοῦμεν καὶ πάντας ἐκεῖ συνήγαγεν καὶ πένθους σημεῖα ποιοῦντες καὶ πέρα τοῦ δέοντος μαλθακοῦ παιδίου κ. τ. λ. πλακοῦντα ἐπιδῷ καὶ ψυχρὸν καὶ ὅσα τέρπει μόνον κ. τ. λ καὶ πόθεν καὶ πῶς, ἄκουε καὶ παιδεία καὶ γράμματα καὶ παιδεί& 139· καὶ γράμμασιν καὶ πανταχοῦ αὐτοῖς προκεῖνται καὶ πενίαν ῏Ιρος, καὶ φίλος ἀθανάτοις καὶ ποδαλγία καὶ πολίτειαν καὶ πρὸς καὶ πρὸς τοῦτο ὁ Π. ὕστερον ἵσταται καὶ σὺ οὐκ ἀφί& 219·ς καὶ σύρεται χάμαι καθάπερ παιδίον, καὶ ἀσχημονεῖ μυρία καὶ σημεῖα μεγάλα ἐγένετο καὶ συγγένειαν καὶ τὰ ἄλλα καὶ τὰ ἄλλα ὅσ᾽ καὶ τὰ τῆς οἰκονομίας, καὶ (τὰ) τοῦ ἀλήπτου βίου καὶ τὴν δημιουργίαν ἐδήλωσε καὶ τοὺς ἀνθρώπους. καὶ τὴν οἰκείαν εὐπρ. μ. ὁρῶν π. τ. ἐκείνου καὶ τὶ βουλεται ὁ ἄγγελος καὶ τί πρὸς σὲ, ἄνθρωπε καὶ τὸ καὶ τὸ ἀξίωμα πάλιν καὶ τὸ ἔργον ἐδείκνυ καὶ τὸ κληρονομίαν ἐνταῦθα μὴ λαβεῖν καὶ τὸ μὲν χαυνοῖ καὶ τὸ μὴ καὶ τὸ μὴ ἐν ἡμέρᾳ γενεσθαι καὶ τὸ μὴ ὀργ καὶ τὸ πολλάκις ἐπιχειρίσαι ἔδειξαν καὶ τὸν ἀπάνθρωπον καὶ τὸν ἀνελεήμονα ἵστησι μετ᾽ αὐτῶν καὶ τὸ, μηδὲ καιροῦ καλοῦντος καὶ τῶν παρόντων καὶ τῶν μελλόντων ἀπαλλάττει κακῶν καὶ τῷ καλ καὶ τῷ μὴ ἐνδεᾶ χρημάτων εἶναι· καὶ τῷ μὴ κρείττονα χρημάτων εἶναι καὶ τῷ π. ἐπιχειρῆσαι καὶ ταὐτὸν γίνεται, οἷον ἂν εἰ τις πατὴρ ψυχροῦ καὶ ταύτῃ δὲ θαυμαστὸς ἦν ἁ Φ καὶ ταῦτα ἐν μέσοις κινδύνοις ἐμβεβληκότων αὐτῶν καὶ ταῦτα ἱκανὰ ἐκείνους πιστώσασθαι καὶ ταῦτα ᾽Ιουδαῖος ὢν κ. τ. λ καὶ τοὺς ἐκείνων διδασκάλους καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἑλεῖν καὶ τούτους τοὺς ἐν ἀκροβυστί& 139· ἐκείνοις προσερριμμένους καὶ τοῦτό φησι διὰ πίστεως οὐκ ἐξ ἡμῶν· ἀλλὰ τὸ πλέον τοῦ Θεοῦ· Θεοῦ γὰρ φησι τὸ δῶρον καὶ τοῦτο καὶ τοῦτο μέσον τίθησι καὶ τοῦτο οὐ παῤ ἡμῶν παῤ ὑμῶν δὲ γέγονε τὸ, πρὸ ὑμῶν καὶ τοῦτο οὐ πρὸ ὑμῶν, παῤ ὑμῶν δὲ κ. τ. λ καὶ τοῦτο οὐ φύσει ἀλλὰ τῷ συνηθεί& 139· πολλῇ μήπω κατορθοῦν αὐτὸ μεμαθηκέναι καὶ τοῦτο πρὸ ὑμῶν. Οὕτω γὰρ καὶ τοῦτο προστίθησι, δεικνὺς, ὅτι ἡ δωρεὰ τοῦ ῾Α. Πν καὶ τοῦτο, ὥσπερ τὸ κήρυγμα, οὕτως ἠνύετο· καὶ τοῦτο, φησί, τὸ καὶ τρίτον καὶ τρίτον δεῖ εἰς μέσον ἐλθεῖν ὅτι καὶ φιλόσοφα, φησὶν, ἵνα καὶ φρίξει τοὺς τόπους καὶ χαίροντας ἑκατέρους ἀποπέμψω καὶ χρηστὸς σφόδρα καὶ χωρὶς τῆς ἀληθειας, ἐν αὐτῷ τῷ πράγματι καὶ χωρίζεσθαι καὶ χ. τῆς βοηθείας αὐτῷ. τῷ. πρ καὶ ψεύδεσθαι τὸν Π. ἴσως καίπερ καίτοι γε πολλάκις αὐτοῖς ὐπὲρ καίτοι οὐδὲ καίτοι οὐδεν ἔχων αὐτοῖς ἐγκαλεῖν καίτοι οὐκ ἔδει ἀξιοῦν αὐτὸν ἔχοντα κατηγορεῖν μετὰ ταῦτα καίτοι χαριζόμενος αὐτοῖς καίτοιγέ φησιν, ὥρισεν ἡμ. ἀναστήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. Κατασείσας αὐτῶν τὴν διανοίαν τῷ φόβῳ, τότε ἐπάγει τοῦτο καθάπερ ἐπὶ οἰκοδομῆς τὰ ὑπ᾽ ἐκείνων γεγενημένα μετατιθέντες καθάπερ γὰρ ἐν σώματι ἡ νόσος χαλεπωτέρα, ὅταν πλ. ἔχοι τὴν ὕλην καθάπερ γὰρ ἐν σώματι, ὅταν ἡ νόσος χαλεπωτέρα ᾖ, πλείονα ἔχει τὴν ὕλην καὶ τὴν τροφήν καθάπερ καὶ ἡμεις τότε μάλιστα ἀθοῦμέν τινας, ὅταν λέγωσιν ἡμῖν καθάπερ οἰ πολλοὶ τῶν νεοφωτ. ἐτηρεάζουσιν καθάρματα μᾶλλον ἢ νέοι καθότι καθότι ἄν τις χρείαν ειχεν καθὼς ἐν τῷ προοιμί& 251· καθὼς πρ. κ. τ. λ. ᾽Εξ ἀρχῆς σφοδρότερον μέν καθὼς τὰ ἔθνη καθ᾽ ἡμέραν καθ᾽ ἡμέραν τε φησὶν, προσκαρτ. ὁμοθυμ. ἐν τῷ ἱερῷ, καθ᾽ ὃν τρόπον κἀκεῖνοι καθ. αὐτῶν τὰ σεβ και τὸ ἔθνος καὶ τὴν θρησκείαν εἰπών καιρίαν κακία αὐτοῦ κακίαν κακίας κακία, ἀσέβεια κακὸν κακηγορίαν κακηγορῆσαί τινα κακούργως διέθηκαν κακοῖς καλὥς καλὰ καὶ τὰ ἐναντία καλὴ πρόφασις καλὸν καλὸν καὶ λυπὴ σύμμετρος, καλὸν καὶ φροντὶς, καλὸν καὶ ἔνδεια καλῶς γε καλῶς γε· οὐ γὰρ τοὺς μισθοὺς ἀπέλαβον καλῶς δὲ καλῶς δὲ ἔτρ καλῶς δὲ οὐδὲ τοῦτο ἐκβάλλει καλῶς εἶπε, φ., τὸ Πν. τὸ ῞Α καλῶς λέγει καλοὐμενος καλούς γε καλοῦντος καμίνους καμόντα καρδία καρδιογνώστης κατὰ κατὰ κράτος κατὰ μέρος κ. τ. λ κατὰ μνημὴν ὦν ἤκουσαν κατὰ παροξυσμὸν ἐνήργησε τὸ Πν. τὸ ῞Α κατὰ σύνεσιν κατὰ τὰς ὁρ κατὰ τὴν ὁροθεσίαν κατάγαιον κατάχωσον κατέγνωκε κατέγνωσαν, ἀπέγνωσαν, ἔγνωσαν κατέδραμεν κατέναντι κατέστησαν ἐπὶ τῶν χηρῶν κατέφυγον κατέχει κατέχειν κατήχησις μυσταγωγική κατόρθωμα κατώγεον κατώρθου κατώρθωται ἡμἵν κατ᾽ αὐτὸν καταάνυξις καταβ καταγγέλειν ἐν τῶ ᾽Ιησοῦ τὴν ἀνάστασιν κ. τ. λ καταγγέλλων καταγινώσκειν καταδιώκειν κατακλᾶν κατακρίνων καταλελυμένον καταμαθὼν κατανύξαι κατανύξεως κατανύσσομαι καταξιωθέντας καταπλήξοντες καταπτύσαι κατασαπέντας κατασκέυαστον κατασκευἥς κατασκευὰς κατασκευάζεις κατασκευὴν καταστέλληται καταστήσας καταστρέφειν καταφορικὥς καταχρηστικῶς καταχωσθέντας κατεγνωκυίας κατενηνεγμένης κατεξανίσταται κατεπᾴδειν κατεσπαρκέναι κατεφρόνουν, ἠγρίαινον κατηγορία κατηξιώθησαν τοῦ κηρύγματος κατηργήθημεν κατηρτισμένον κατηχήθη κατηχήθησαν κατηχηθείς κατηχουμένων κατορθῶν κατορθῶσαι κατορθούντων κατορθοῦν κατ. τῷ φ καυσάμενον καυσούμενον καυχήσεως καυχώμεθα καυχᾶσθαι κβάλλει αὐτῶν τὸ πρόσωπον κβαλὼν ἔξω πάντας κβ. ἀ. τ. πρ. λέγων ἀδιορίστως, ᾽Εν οἷς εὗρόν μέ τινες τῶν κ. τ. λ κδιδάσκεται κδοτον κδοτον λαβόντες κεἴνοι κεἵνον κείμενον κείνῳ κείνοις κείνου κείνους κείνους γὰρ οὐδ᾽ ἂν εἴασαν ταφῆναι κείνους, ἐκείνοις κείνου, τοῦτο κείνων κείνως κείνως γὰρ οὐδ᾽ ἂν ἐπὶ τὸ ἐρ. ἦλθον· εἰ δὲ οὐχ οὕτως, οὐκ ἂν ἑτέρως ἐπ κείωσεν κεῖ κεῖ γὰρ ἦν ἡ τυραννὶς κεῖ πάροντος αὐτοῦ ἤκουσαν ἂν κεῖ τοῦ ἀποστόλου κεῖθεν κεῖθεν σωφροσύνην μανθάνει, ἐντεῦθεν ἀκολασίαν κεῖνα κεῖνο κεῖνοι κεῖνοι δὲ ἐμεμήνεσαν κεῖνον κεῖνος κεῖ, ἐκεῖθεν κεῖ, ποῖον τὸ ἔγκλημα κεῖ. Βαρνάβας ἄνθρωπος ἐπιεικὴς ἦν· καὶ ὅρα κεινον κειράμενος κεκώφωσθε κεκινημένον κενὥν τὸ φύσημα κενοῖ κενοδοξία κενοδοξίας κεράσῃ κεφάλαιον κεχάρισται κεχωρισμένον κηδεμὼν κηδεμονίας κηρύγματος κιόνα κιών κιβώρια κιθαρώδων κιθαρῳδὥν καὶ κιθαριστὣν κιθαριστὥν κινηθεὶς κκαίειν ἦν κκαῦσαι κλέγωμεν κλῶντες τε κατ᾽ οἶκον ἄρτον κλαυσόμενον κλαυσούμενον κλογῆς κνον κοἥς κούει κοᾕ κοινά κοινοἵς συλλόγοις κοινωνία κοινωνίαν κολακεί& 139· κολακεύθη ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀπατηθεὶς κομᾅν κονόμητο κορυφαί& 251· κορυφαῖον κουσαν κουφότερα κπύρωσιν κπλήττει κπληξις κπομπεὕσαι κπομπευέτω κράτος ἐνίκων, καίτοι κ. τ. λ κρίβεια κρίβειαν κρίνω ἐγὼ κρόασις κρα κρατεία κρατεῖσθαι αὐτόν κρείσσων γὰρ εἷς ἢ χίλιοι κρείσσων εἷς ποιῶν τὸ θέλημα Κυρίου, ἢ μύριοι παράνομοι. κρι βεστέραν κριβὥς κριβέστερον κριβ. αὐτῷ ἐξέθεντο κροάομαι κστ κστασις κτήκον κτήμονας κτίσις κτομίαν κτραχηλίζεσθαί κυανίζοντα κυρίως κυριώτερον κωλύετο εἰς τὴν ᾽Ασίαν ἐλθεῖν κωλυθέντες λαλῆσαι τὸν λόγον ἐν τῇ ᾽Ασί& 139· κωμῳδὥν κωμῳδίας κως κ. ἐπιείκειαν, ἐντ. τῦφον κ. κοσμίοτητα, ἐντ. ἀσχημοσύνην κ. τ. λ λἥξιν λάβοντες τὸ ἱκανὸν λέγειν λέγει, ἀφίησιν λέγομεν, ἐπιδεικνύμενοι πρὸς τοὺς παρόντας, καὶ μέγα φρονοῦντες ἐφ᾽ ἑαυτοῖς· λέγοντα λέγοντες λέγω δὴ τὸ μὴ ὀργίζεσθαι λέγων εἶναι κ. τ. λ λέγων πρὸς αὐτοὺς λήλει λής λίγῳ λίγγοις λίγου λίγου δεῖν λόγησεν λόγια λόγια ζῶντα λόγοις λόγον καθεῖναι λόγος λόγος αὐτῷ λόγων λόχος λύει λύμης λύπης λύσιν λύτρωσαι λύτρωσις λῃσταὶ λῆξιν λαός μοι πολύς ἐστιν λαύνεσθαι λαβεν λαγῶν λαμβάνειν πρὁσωπον λανθανόντως λέγει τὴν αἰτίαν, παιδευτικὴν οὖσαν λατρείαν λατρεύει καὶδουλεύει λαττοῦτο λγῶ μέν λγῶμεν λγουν λεἵν λείφει λείφεται λεύθερος λεῖν λεῖν τ. ἀπ λεγεν λεγξεν λεγον λεεῖν λειτουργἥσαι λειτουργία λειτουργίαν καί ὶερουργίαν λειφεν λθον λιγξι λιθοκόλλητα λκύσαι λκεται λλ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά λλὰ λλὰ δἰ οἰκονομίαν ἐποίουν λλὰ διὰ τούτων αὐτὰ κατασκευάζει λλὰ καὶ ἄλλης πολλῆς· ὅρα πῶς λλὰ καὶ πρὸς τὸ μὴ ζητεῖν λλὰ κατὰ Πνεῦμα λλὰ καταργεἵται λλὰ λαμβάνουσιν ἑαυτοὺς λλὰ μὴ γένοιτο μηδένα ὑμῶν ὑπέκκαυμα τοῦ πυρὸς ἐκείνου γενέσθαι λλὰ μόνον ὅτι ἐπήγειραν τὸν βασιλέα λλὰ μᾶλλον ἐπὶ τὸν Θεὸν τὸ πᾶν ἄγειν αὐτοὺς ἐκείνους λλὰ πρὸς εὐτελῆ λλὰ πυνθάνεται λλὰ τέως τοῦτο λλὰ τὸ ἔργον τοῦτο δηλοῖ λλὰ τὸν ἀγροῖκον λλὰ τὸν οἰκέτην λλὰ τότε μὲν οὕτως ἐκείνοις, τοῖς προφήταις δὲ ἑτέρως λλὰ τῶν πρεσβυτέρων ἐστὶν ἡ οἰκονομία λλὰ τρίφωσι παῤ ἑαυτοις οἰκεῖον κακὸν, κἀθάπερ τινὰ δήμιον τὴν μνησικακίαν λλὰ ψυχὰς ἀνίησιν θερμαινομένη καὶ ζέουσα λλά τι λλότριον λλότριος λλόφυλος λλ᾽ ἐκεῖνος λλ᾽ ἐκεῖνος οὐκέτι λλ᾽ ἐνταῦθα μὲν οὕτως, κεῖ δὲ οὐκέτι. & 169·Αλλως δὲ καὶ λλ᾽ ἐπέβαινε λλ᾽ ἐπιτείνει τὴν κόλασιν λλ᾽ ἔδει λλ᾽ ἔτι λλ᾽ ἴδωμεν ἄνωθεν τὰ εἰρημένα. Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος κ. τ. λ λλ᾽ ἴδωμεν κ. τ. λ λλ᾽ ἴδωμεν τί εὐκολώτερον λλ᾽ ἵνα πεῖραν λάβωσι, διανιστῶσαν αὐτοὺς καὶ διυπνίζουσαν καὶ εἰς μέριμναν ἐμβάλλουσαν, ἐποίει αὐτοὺς καὶ ἀνθρώπινα πάσχειν λλ᾽ ὁ Θεὸς συνεχώρησεν λλ᾽ ὅμως κατεῖχε τὸν πόθον καὶ τὰ ἐκεῖ κατορθοῦν λλ᾽ ὅμως τἀναντία ἐποίει λλ᾽ ὅρα πῶς οὗτος οὐ κρύπτει ταῦτα λλ᾽ ὅρα τὴν παρρησίαν μετὰ μέτρου γινομένην λλ᾽ ὅρα τοῦτον οὐ φιλοτίμως λέγοντα, οὐδὲ λαμπρὸν δεικνύντα τὸν Π λλ᾽ ὅταν καὶ τὰ πλείονα λέγῃ τῆς συμφορᾶς λλ᾽ ὅτι λλ᾽ ὑπὲρ τοῦτο. τί δαὶ τὸ ὑπὲρ τοῦτο λλ᾽ αὐτὸς ἀξιόπιστος ἦν διηγούμενος λλ᾽ αὐτοὺς ἀφῆκε κυρίους εἶναι, καὶ λλ᾽ εἰ καὶ λλ᾽ εἴποι ἄν τις λλ᾽ οἱ τῆς ὁδοῦ μόνον ἤκουον λλ᾽ οὐ βαπτίζεται λλ᾽ οὐ τῇ γνώσει λλ᾽ οὐδὲ ἡγοῦμαι λλ᾽ οὐδὲ β λλ᾽ οὐδὲν ἀξιόπιστον εἴρηκα λλ᾽ οὐδὲ, ῾Ηγοῦμαι λλ᾽ οὐδενὸς λλ᾽ οὐκ ἂν ἠκριβολογησάμην, μὴ μέ τις ἀγροικίας γραφέτω λλ᾽ οὐκ ἐπηρεάζειν λλ᾽ οὐκ ἴσχυσεν λλ᾽ οὐκ αἰσχρόν λλ᾽ οὐχ ἡσύχασαν λλ᾽ οὐχ ἡσυχάζουσιν λλ᾽ οὐχ ὁ βάρβαρος τότε ἐκεῖνος ταῦτα εἶπε λλα ἀντ᾽ ἄλλων εἰπαν λληνες λλοὺς λλοι λλοι τινὲς λλον λλον μὲν εἶναι κύριον λλως δέ, καὶ τύπον αὐτοῖς ἐδεδώκει τοτε, ὅτε οἱ Σαμαρεῖται ἐπίστευσαν λλως τε καὶ ἐλθεῖν ὤκνησαν λλως τε καὶ ὅτι οὐκ ἂν λούς· λογίζεσθαι λογίζεται ἡ πίστις αὐτοῦ εἰς δικαιοσύνην λογίζεται ἡ πίστις εἰς δικαιοσύνην λογικὴ λογικήν λογισμὸν λογισμᾥ καταλαβεἵν λογισμοὶ λογισμούς λογισταὶ λος λς λυμαίνονται λυμεὥνες λυμεῶνα λοιπὸν καὶ κοινὸν ἐχθρὸν τοῦ ἔθνους διαβάλλουσι λυμεῶνες λυτρώσεως λυχνικὸς λως λως εἰ οὕτω ποιεῖς μὴ ποιήσῃς λως εἰδέναι ὅτι ἄλλως καὶ λως οὐδὲν ἕτερον ἡ πάντα γέλως καὶ κατάγελως τὰ εκεῖ μάλιστα γὰρ ἐκείνοις συγχρονίζει μάλιστα δὲ οὐδεὶς αὐτὸν ἀτιμάζει μάλιστα μὲν μάλιστα μὲν οὐδὲ οὕτω χρήσιμος ὁ ἔπαινος μάλιστα μὲν οὖν καὶ ἐντεῦθεν μάντις μάρτυρας μάρτυς τῆς ἀναστάσεως ἀυτοῦ μέλη μένειν, καὶ μέρᾳ μέραι ἱκαναί μέρη μέτρῳ μὴ μὴ ἐντύχῃς κατὰ τούτου τῷ Θεῷ μὴ γὰρ ἀμφηριστὰ τὰ πράγματο μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν μὴ θεομ μὴ θεομαχῶμεν μὴ κατὰ σάρκα περιπ μὴ καταφρονήσῃς μὴ κιν μὴ λαβεῖν τὸν θ μὴ λαλεῖν μὴ νομίσῃς, ὅτι κατεφρόνησέ σε· οὐχ ὡς κ. τ. λ μὴ οὖν μὴ πάλιν αἰδεσιμώτερος γένηται μὴ πάλιν καινόν τι περὶ αὐτὸν ἄλλο γένηται μὴ πλουτοῦντα υἱ& 232·ν καταλιπεῖν ἀλλ᾽ εὐλαβῆ μή μή τις εἵπῃ ὃτι ὑπεκρίνετο, ὁ καὶ αἱμάτων ἐπιθυμῶν κ. τ. λ μήπω μήτε τοὺς μαθητὰς εἰς θυμὸν ἐγεῖραι, μήτε ἐκείνους ἀναχωρῆσαι μήτηρ ἔλεγεν, ᾽Εγὼ καὶ ὁ πατήρ σου ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε μία μία ψυχὴ μόδουλον μόν μόνῳ σοφῷ θεῷ μόνον μόνον μὴ καθάπερ οἱ λοιποὶ τῶν νεοφωτίστων ἐπηρεάζονται, ὅταν ἄλλους ὁρῶσι φωτισθέντας, καὶ εὐθὺς ἀπιόντας. Δοξάζειν δεῖ τὸν Θεὸν, κᾂν πάντες σωθῶσιν· καὶ σὺ ἐ& 129·ν θέλῃς κ. τ. λ μόνος μόνος ἐπίστευσεν μόνου αὐτοῦ μότερον μύνων μώνυμος μᾶλλον ἀνίησι κ. τ. λ μᾶλλον ἢ νυμφικῷ μᾶλλον αὐτὸν ἐποίει διαπρίεσθαι μᾶλλον δὲ εἰ ἐξέβ μᾶλλον δὲ μονονουχὶ τοιαῦτα δικαιολογούμενος τρὸς αὐτοὺς ἀποτείνεται μᾶλλον ζητεῖν, οὐχὶ μᾶλλον μετὰ τῆς πορείας καὶ κόσμῳ κεκοσμημένος νυμφικῷ· ὁ δὲ ἐπικαθ. κ. τ. λ μᾶλλον χρήματα αἰτοῦσι μᾶς μῖν μῶν μα ἔσπευδε τὸν λόγον καθεῖναι μα καὶ παιδεύων αὐτοὺς μηδὲ χωρίζεσθαι αὐτοῦ μα καὶ τὸν λόγον καθίει μα μὲν τοῦ νόμου λυομένου φησὶν λοιπὸν, ἅμα δὲ διδάσκοντες εὐσέβειαν τοὺς ἀνθρώπους μα τῆς τούτων μαθήτρια γὰρ ἦν μαθητὴν ὄντα μαθον μακρὰν τοῦτο φιλοσοφίας· ἀπὸ τοῦ κηρύγματος. ὅτι οὐδένα τῦφον εἶχεν μακροθυμίας μαλάσσεται· ἔσται μαλαχθήσεται μανίαις μανθάνωμεν μαντικόν μαρτία μαρτίαν οὐκ ἐποίησεν μαρτυρίας μαρτυρίον ματαιολογίας με μείζονα τὰ σκάμματα μείωσις μεῖζον ἦν μεῖς δὲ μεῖς δὲ ἐν σπατάλῃ τοῦ ἐλέους ὄντες τοῦ Θεοῦ μεῖς δὲ οὐδὲ ἐν ἁπαλοῖς κ. τ. λ μεῖς κατηφεῖτε, ὑμεῖς κεκώφωσθε· ἀποπληκτοι τυγχάνετε κάτω κύπτοντες μεῖς οἴδατε μεῖς· πόθεν δῆλον μεγάλῃ τῇ φωνῇ μεγάλῳ μεγάλη παραμυθία μεγάλην δείκνυσι τὴν βουλήν μεγαλόψ μεγαλόψυχον μεγαλοπρεπής μεθ᾽ ὑπερβολῆς μεθ᾽ ὑποστολῆς μεθ᾽ ὑτερβολἥς μεθυσθῆναι μεινεν ἐν τῇ ἀσεβεία καὶ οὐ μετεβάλλετο μελεστέρους γενομένους μεμεριμνημένη μεμεστωμένοι μερικῶς μερικοὶ δαίμονες μερος μεσημβρίας μετὰ μετὰ ἀκριβείας ἔνθα πάθος οὐκ ἦν μετὰ ἀπονοίας μετὰ ἐγκωμίου καὶ ἐπαίνου μετὰ γὰρ ταῦτα καθολικὰς εἰδέναι αὐτῷ μετὰ δαψιλείας μετὰ εὐτελοῦς σχήματος μετὰ πολλῆς φαντ μετὰ π. φ. παρῆσαν μετὰ σαρκὸς μετὰ τὸ ἐκβῆναι μετὰ τὸ μέτρου μετὰ τὸ τὰς καθ. εἰδέναι αὐτῷ χάριτας μετὰ τὸν Θεὸν μετὰ τῆς ἡμετέρας βλαβῆς μετὰ ταῦτα μετά παροινίας μετέωροι τῶν ἐνεργειῶν ἡμῖν γίνονται αι οψεις μετ᾽ ἐκείνου ἡ χολὴ κ. τ. λ μετ᾽ εἰρήνης μεταβάσεως μεταβολὴ βίου μεταδῶ μεταδιδοὺς μεταμορφοὕ μεταπείθων μεταστῆναι, μετάστασις μεταστρέψαι μετατίθεσθε μετατιθέντες μεταχ μεταχειρισμὸς μετενσωμάτωσιν μετενσ. ἐκβαίνει εἰς σικύους κ. τ. λ μετοικεἴν μετριάζοντα μετριάζοντος μετριάζων μετριάζων, ἅτε διδ. ὢν, καὶ οὐ μαθ μεχρὶ πολλοῦ σημεῖα ποιοῦσι μη ἐμβάλῃς εἰς αγοράν μηδὲ μηδὲν ὅλως εἰδὼς ἐν ταῖς Γραφαῖς μηδὲν καταγνῷς· μηδένα κ. τ. λ μητήρ μητήρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἐζητοῦμέν σε μηχάνων μιαρία μιαρίαν μιαρὸν μιγάδων μικρὰς μικρόψυχος μικροψυχίας μνείαις μνημονευσεν μοὕ μοίωμα μοῦ μοθ μοθυμαδὸν μοθυμαδόν μολογίας εἰς μονῳδίαν μορφὴ μορφή μοφυὲς μοχθηρίαν μπέσῃ μποδισμὸς ταῖς βουλήσεσι μυῖα τῇ ἐν Πλατ. οἰκόυσῃ μυνεῖται μυρία μυρία δέ μυρίαις χερσὶν ἀναιρὥν μυρίαν ἄσκησιν μυρίοις ἀρκοὕντος μυριάδας πολλάς μυριομακαριότης μφ μφότερα μφότερα οὐκ ἐνὸν μφιβαλλόμενα μφυτον μωδίασαν μωδιᾷν μ. τ. πείθων ν ν ἀλλήλοις ν ἄλλος μή τις εἰδείη τάδε ν ἐζήτησαν ν ἐλέφαντι διάγοντας ν ἕξει ν ἡ ἀπόφασις ν ὀλίγῳ ν ὁ ὀφθαλμός μου μισῇ με, οὐδὲ ἰδεῖν αὐτὸν βούλομαι ν ὑπερβῇ τὸ μέτρον, οὐχὶ ἑαυτὸν συνδιέφθειρε ν ὣρᾳ φρίκης ν Λύστροις ν Συχέμ ν αἷς ν αὐτοῖς τοῖς ἀδικοῦσιν ν γέλωτι ἀεί ἐστι καὶ τρυφῇ ν γένῃ σπούδασας ν δὲ αὐτοὺς καὶ τρέφῃ ὁ ἀλλότριος καὶ οὕτω βλάπτουσιν ν δὲ καιρῷ τοιούτῳ πράττειν οὐκ ἤθελον ν δὲ καιρῷ τοιούτῳ τοιαῦτα ἔπραττον ν δεῖ δέξασθαι ν διηγήσασθαι ν εἰς ἡμᾶς γένηται· τὸ δὲ σὸν ὄντως αἰσχρόν ν κακοἵς ν μὲν τὸν βίρρον ἐναλλὰξ περιβάλῃ ν μὴ ἑτερον ἀντιστήσωμεν πάθος ν μὴ παρὰ σαυτῷ τὰ νικητήρια ἴδῃς ἂν μὴ λαμπροὺς λάβῃς στεφάνους ν μὴ φύσις ἑτέρα προσέλθῃ ν μεγάλῳ ν μεράλῳ ν οἷς ν οἷς ἐστὲ ν οὐδὲν ὠμότερον γέγονεν, ἀγαπητοὶ, τῶν τότε πεπραγμένων πραγμάτων ν πάλιν εἴπῃ ν πολλῷ ν σκολιάζῃ ν σπατάλῃ ὅντες ν τάξει γὰρ παρ. τοῦτο ᾔτουν, μαθ. γὰρ ἦν ν τάξει ναοὕ ν τάξει παρέργου τοῦτο ᾔτουν ν τάχει, ν τῷ ἱερῷ ν τῷ ὀν ν τῷ νῦν καιρῷ ν τῷ χρόνῳ τούτῳ ν ταῖς ἐκείνων ψυχαῖς ν τισιν ἡμ ν τοῖς ἀναγκαίοις ν τοῖς σίγνοις αὐτὸν ἔμβαλε ν τρόπον νάγκη νάθεμα νάθημα νάρκων νάρπαστος ὁ ἄνθρωπος γέγονε νάστασιν νέκρινον νέπαυσεν νέρβον νέργειαν ἀνυπόστατον νέτυχόν μοι νέτυχον νήφοντα νήχθημέν, φησιν, εἰς τὴν Θάσον νίκησε νόμος νόσημα νώχλει νῆν νῦν νῦν δὲ ἔμαθεν νῦν δέ ν· εἰ γάρ ν· οὐ γὰρ να να ἐπισφίγγωμεν τοὺς διαρρέοντας να ἑλῃ να ἓν ἁμάρτῃ ἁμάρτημα μόνον, ἐκολάζετο πικρῶς να ἔχωσι να ὥσπερ ἐξέπληττεν τούτῳ, οὕτω κἀκείνῳ να δείξῃ να δείξῃ ὅτι οὐ τοῦ ἀεὶ συνόντος αὐτοῖς ᾽Ιωάννου τὴν μήτερα φησίν να δείξη, ὅτι οὐ να δειχθῇ αὐτοῦ γυμνὴ ἡ πίστις να διὰ τούτων ἐκεῖνοι μανθάνωσιν, οὐκ αὐτοὶ δἰ ἐκείνων να εἰδὼς ἐκεῖνο να μάθῃς να μὴ να μὴ ἐξίτηλον γένηται τὸ ἄνθος να μὴ καταχώσῃ αὐτῶν τὴν διάνοιαν να μὴ λάθωνται να μὴ πάλιν νομίσωσι τὸ ἔθνος ἄλλο, τὴν θρησκείαν ἐπήγαγεν να μὴ προστῇ να μὴ τὰ αὐτὰ κ. τ. λ να μή τις νομίσῃ ἐτέρου ουνάμει τοῦτο γενέσθαι να μείζονος ἄξιοι θαύμ. γ να μείζονος θαύματος αἴτιοι γένωνται να μηδεὶς αὐτῷ τὴν χάριν ἔχῃ ταῦτα φησὶν να ξενίσῃ να οὐδέπω ἔφθασαν να πλεονάσῃ να στήσῃ τὰ ὑπὲρ ἑαυτοῦ να τινὰ καρπὸν σχῶ ναὸς τοῦ Διός ναγκαίαν τὴν ἀρχὴν εἰσαγομένην ναγκαίως ναγκαίως δὲ ἐνταῦθα ναγωνίους ναδειχθεὶς ναθέσθαι ναθήματα ναθεωρῶν τὰ σεβάσματα ὑμῶν ναιρ ναισχυντεῖν νακαλοὕντας νακαλουμένου νακεφαλαιοῦται νακλώσης ναλὕσαι ναμιμνήσκων νανδρία ναξιοπαθοῦσιν ναοὺς ναρτῆσαι νασκ ναστήσας ναστρεφόμενον νασχευάζοντες νατρέψαι νατρέψαι τὸ γενόμενον οὐκ ἴσχυσαν νατρεφόμενον ναχωρ ναψύξεως νδακόντες νδείκνυται νδείξασθαι νδιατρίβει τούτῳ τῷ δικαί& 251· νδρες ᾽Ιουδαῖοι νδρες αδελφοὶ νδρες εὐλαβεῖς νείλετε νεῖλεν νεδύσατο νεδρα νεκα τῶν ἀπ νεκρός νεκτήσατο νελεύθερον νελεῖν αὐτόν νελευθερία νελπιστία νεμος νενεγκόντες νενομοθέτηται νερεθίζοντες νεσιν νεσις νεφέλη νεχώρησε νηστεὑων νθα αἱ φονικαὶ δίκαι νθα δὲ οἰκονομία, καὶ ἔνθα νθα οὐδαμοῦ νθα τὰς φ. δ. ἐδίκαζον νθρωπίνῳ κινούμενος λογισμῷ διεπράττετο νθρ. ἐπ. καὶ ἡμ νικηθεὶς ννοήσαντα γὰρ ννοήσαντας δὲ καὶ νοήσατε νοητότερον νομίζετο νομίζομεν νομίσωσιν εὐσεβεῖς νοσήματι νστρεφόμενοι νσωμάτωσις Θεοῦ ντ ντέπιπτεν ντὶ τοῦ ντὶ τοῦ, διεκομίζετο ντὶ τοῦ, οὐκ ἔστησαν μεχρὶ τοῦ ζῆλου ντίδοσις ντίθησι ντίστησον τὴν γέενναν ντα ντα σε κριτὴν δίκαιον νταὕθα ἐπανελεύσονται νταῖθα πρὸς ἐκείνους κ. τ. λ νταῦθα νταῦθα ὁρῶν· καθάπερ, γὰρ ἐνταῦθα ἐν δεσμωτηρί& 251· τυγχάνων οὕτω κἀκεῖ πρὸ τῆς κρίσεως πρὸ τῆς μελλούσης ἡμέρας νταῦθα περὶ τοῦ λαοῦ φησιν ντεῦθεν ντεῦθεν ἀφέλκων ντιδόσεως ντιλεγόντων τῶν ᾽Ιουδ ντιπίπτοντας ντιτίθησι ντο ντολῆς ντολαὶ ντρέπων ντρεπτικὥς ντρεψαι ντρυφῶντες ντυγχάνει ντως αἰσχρόν ντως μυῖα νω κάτω βάρος καλοῦσι νω καὶ κάτω στρέφει νωθεν αὐτῶν τὴν διανοίαν οἰκειοῖ νωμοσίας νωτέρω νωτέρω ἔλεγεν ξ ἀρχἥς ξ ἀρχῆς ξ ἐκείνου ξ ἡμῶν ξ ὀλίγου ξ ὀλιγου ξ οὐκ ὄντων ξέλυσε τὸ πᾶν ξένον ξένος ξέστη ξίου ξίστατο ξίως τοῦ καλοῦντος πολιτευόμενοι καὶ τῷ τῆς υἱοθεσίας προσιόντες βαπτίσματι ξείλετο ξεβακχεύθης ξεκλάσθησαν ξελθεῖν· καὶ ἐκείνους ξεπέσομεν καὶ ξεστακέναι ξεστηκότερον ξετασταὶ ξηγήσατο ξηχότερον ξιόπιστος ξιν ξις ξουσία ξουσίαν ξουσί& 139· ξω ξωθεν ξωμὶς ξωμίδας οἰκείωσις οἰκειακὸν καθ. τ. δ οἰκειοὕται οἰκοδομεῖν οἰκοδομούενοι οἰκον οἰκονομία οἰκονομίαν οἰκονομίαν εἶναι καὶ τὸ καλεῖσθαι οἰκονομίας οἰκονομεῖν οἰκονομεῖται οἰκονομικὸς οἰκονομικός οἰκονομούμενος οἰκονομοῦσαν οἰκτίρμονας οἰωνίζονται οἱ οἱ ἀπὸ τῆς ᾽Ασιας ᾽Ιουδαῖοι οἱ ἄλλοι οἱ ἐξ αὐτοῦ οἱ ἑκατὸν εἴκοσι οἱ ὑπολειπόμενοι τότε οἱ ᾽Ι οἱ ᾽Ιουδαῖοι οἱ βαστ. αὐτὸν οἱ δὲ οἱ δὲ ἐπιεικέστεροι αὐτῶν οἱ κολακεύοντες οἱ κρ' οἱ λοιποὶ τῶν νεοφ οἱ μετὰ τοῦτον οἱ περὶ οἱ τὰ ἡμέτερα εἰρηκότες οἱαπέρ ἐστι καὶ τὰ τοιαῦτα οἳ καὶ ὑστέρουν τῆς χάριτος διὰ τὸ μήπω λαβεῖν Πν. & 169·Α οἳ καὶ διὰ τοῦτο οἵ καὶ οἵ καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἶδε οἶμαι οἷατε κυρίων οὐκ ὄντων τῶν καταδικαζόντων αὐτόν οἷος ἦν ὁ Κάιν πρὸ τούτου οὐ οὐ ῥ& 192·μῃ οὐδὲ ζήλῳ οὐ Παῦλον οὐ Παῦλον· διὰ μικρῶν ἀρχὴν τὸ πρᾶγμα ἐλάμβανε οὐ βούλομαι οὐ γὰρ οὐ γὰρ ἂν ἐν τριμήνῳ τοσούτῳ διελέχθησαν μὴ σφόδρα αὐτῶν πιστευσάντων οὐ γὰρ ἦν ὄντως προσδοκίας ἀνθρωπίνης. ᾽Εκεῖνο οὐ γὰρ μύριοι οὐ γὰρ οὕτω τὸ ὑβρίσαι πλεονεκτήσομεν αὐτῶν, ὡς τὸ διδαχθῆναι ὅτι ὑβρίσαμεν ἑαυτούς οὐ γὰρ τούτου ἦν οὐ γὰρ τοῖς ῥ& 208·μασι μόνον ἐδείκνυντο ἀφροντιστοῦντες π. τ. κρινόμενοι οὐ γάρ οὐ γαρ ὡς ὑμεῖς οὐ διὰ τῶν ἀποστόλων κ. τ. λ οὐ δι᾽ ἀλήθειαν ταῦτα ποιοῦντων ἀλλ᾽ ἀμύνασθαι βουλομένων οὐ δικαίως οὐ δυνάμεθα ἀρνήσασθαι οὐ δυνάμεθα γὰρ οὐ δυνησόμεθα οὐ ζητοῦμεν αὐτὴν σπάσαι οὐ λέγει γάρ οὐ μὴ οὐ μὴν αὐτοὺς ἁπλῶς εἴασεν οὐ μὴν οὐδὲ οὕτως ἐφείσατο οὐ μὴν πᾶσι γνώριμος ἦν ὅθεν καὶ οὐ μὴν συνώνυμος οὐ μικρὸν δὲ τὸ καὶ ᾽Ιουδαίων πιστευόντων τοῦτο ἀποστραφῆναι οὐ μικρὸν οὐδὲ τοῦτό ἐστιν οὐ παῤ ἡμᾶς γὰρ ἡ αἰτία οὐ παρὰ τὸν νὁμον οὐ παρὰ τὸν νόμον οὐ περὶ ἔργα οὐ ποιήσεις οὐ ποιητὴν δὲ ἀγέννητον ὕλην ὑποτίθεντες οὐ ποιητὴν δέ οὐ ποιοῦσι οὐ πρὸ τῆς π., ἀλλὰ περὶ αὐτὴν, ὡς εἰπεῖν οὐ προήκατο οὐ προσήκατο οὐ προσήσεται οὐ τὰ οὐ τὸ φοβ οὐ τῶν σφόδρα ἐπισήμων ἦν, δῆλον οὐ τοὺς γείτονας ἠρώτων οὐ τοιαύτη κόλασις, εἴ τις καταχώσειεν αὐτὰ ἐν κόπρῳ, καὶ εἰ μὴ ἀκούει αὐτῶν οὐ τοσοῦτον οὐγάρ οὐδ ἂν οὐδὲ οὐδὲ ἀναγκ. ἀπ. χρείας οὐδὲ ἀπεπήδησαν ἀπὸ τοῦ κηρ., εἰπόντες· μακρὸν τοῦτο φιλ. & 169·Οτι οὐδ. τ. εἶχεν· ἄλλως δὲ ὅτι οὐκ ἐνόουν κ. τ. λ οὐδὲ ἐκεῖ διέτριβεν οὐδὲ ἐς δικαστήριον ἀγομένων, ἀλλὰ καὶ ἐλ. π οὐδὲ ἕξω οὐδὲ γὰρ οὐδὲ γὰρ ἁπλῶς ἐφεξῆς ἔθηκεν ἀμφότερα οὐδὲ γὰρ ἂν ἐψεύσατο, οὐδ᾽ ἂν ἐπ᾽ ἄλλους τινὰς ἦλθεν οὐδὲ γὰρ ἐξῆν ἐκεῖ διατρίβειν οὐδὲ μιἵς οὐδὲ οὕτως ἀφίστανται οὐδὲ τὴν πεῖραν τῆς γεέννης ἡγεῖτό τι εἶναι διὰ τὸν τοῦ Χριστοῦ πόθον οὐδὲ τούτους οὐδὲ τοῦτο οὐδὲ τοῦτο ἐκβάλλει οὐδὲ τοῦτο· ἀλλὰ τέως τοῦτο· οὐδὲν οὐδὲν ἀπ᾽ αὐτῶν καρπωσαμένου οὐδὲν ἀπεικὸς οὐδὲν ἀπηχὲς ᾄδουσα μέλος οὐδὲν ὑβριστικόν, ὃ δὴ καὶ ἐπι τῶν προφ. ἐποίουν οὐδὲν γὰρ οὕτως ἀνθρώποις ἐναντίον οὐδὲν λέγουσι περὶ τῶν εἰς τοὺς ᾽Ιουδαίους συμβεβηκότων οὐδὲν μέγα οὐδὲν οὐδέπω περὶ αὐτοῦ μέγα φανταζομένη οὐδὲν πάσχομεν. Καὶ ἐβούλοντο, φησὶν οὐδὲν περὶ ἑαυτῶν εἶπεν οὐδὲν προεῖπεν οὐδὲν προσποιήσονται οὐδὲν τοιοῦτον εἰπγάσατο· ὅτε δὲ τούτους, λοιπὸν ἐν ἀφασί& 139· ἦν οὐδέπω τὰ μέγαλα εἶπεν οὐδαμοῦ τὸν θυμὸν αὐτῶν ἐκκαίοντες οὐδεὶς ἕκων πονηρὸς οὐκ οὐκ ἀδοκίμων οὐκ ἀλγήσει οὐκ ἀναγκαστικὰ ἀλλὰ διδακτικά οὐκ ἀπέρχονται διαβάλλοντες τοὺς ἐν ᾽Αντ οὐκ ἀπέστη οὐκ ἀπέστησαν οὐκ ἀπενοήθησαν οὐκ ἀποστήσομεν οὐκ ἀφήσει καὶ αὐτός οὐκ ἀφῆκε κ. ἐ. ἀλλὰ καὶ οὐκ ἂν οὐκ ἂν δίδοται τότε εἶπεν οὐκ ἂν εἰ οὐκ ἂν εἶδεν οὐκ ἂν οὕτως εἶπεν οὐκ ἐδοκίμασαν οὐκ ἐθορυβήθη, οὐδὲ εἶπε οὐκ ἐκεῖ ἔμενεν οὐκ ἐκεῖνοι διὰ τούτου οὐκ ἐκεῖνος οὐκ ἐν ὀλίγῳ· τουτέστι, μικρόν οὐκ ἐν ῾Ιεροσολύμοις, οὐδὲ πλησίον ἔσπευδεν ἐλθεῖν ἀλλὰ μακροτέρω οὐκ ἐνόησεν τί ἐστιν ᾽Εν ὀλίγῳ ἀλλ᾽ ἐνόμισεν ὅτι ἐξ ὀλίγου οὐκ ἐξῄεσαν· ᾠκονομήθη τούτους οὐκ ἐστασίασαν, οὐκ ἐθορυβήθησαν οὐκ ἐστι οὐκ ἐστι πρὸς φιλοσοφίαν· πῶς οὖν πάλιν τὸ ζητούμενον· τοὺς μὲν οὖν χρον. κ. τ. λ οὐκ ἐστι τὸ πρᾶγμα προαιρέσεως οὐκ ἔδεισαν τὸ πλῆθος οὐκ ἔσπευδεν ἐλθεῖν οὐκ ἔφερεν, ἀλλ᾽ ἐτήκετο οὐκ ἠλ οὐκ ἠρνήσατο οὐκ ἡσυχί& 139· καὶ σιγῇ οὐκ ἦν ἄκ οὐκ ἦν εὔκολος, ὁ προφήτης γὰρ αὐτὸν κατήχησεν οὐκ ἴσχυσεν ἑλεῖν τοὺς ἀποστόλους οὐκ ἴσχ. ἑλεῖν τ. ἀπ οὐκ ᾔδεσαν οὐκ εἰδότων τῶν ἀποστόλων ἐμέμφθησαν οὐκ εἰς μυῖαν μετέπιπτεν οὐκ εἴασεν αὐτοὺς τὸ πνεῦμα οὐκ εἶπεν ἐν παντὶ ἔθνει ὁ ποιῶν δικαιοσύνην σώζεται, ἀλλὰ δεκτός ἐστιν. τούτεστιν, ἄξιος γίνεται τοῦ δεχθῆναι οὐκ εὔκολον τοῦτο ἀλλὰ τὸ μὴ πολλῇ συνηθεία κατορθωθῆναι οὐκέτι οὐκέτι ἐγχρονίσας οὐκοῦν καὶ ὁ Χριστὸν οὐκοῦν καὶ ταπεινοῦσθαι χρή οὐκοῦν κακῶς ὁ Βαρνάβας οὐκοῦν μέγα οὐκοῦν μὴ οὐκοῦν μὴ γὰρ οὐκοῦν, φησὶ, κακὸς ὁ Βαρνάβας οὐκ. οὐσίας οὐσίωσις οὐχ οὐχ ἁπλῶς δὲ οὐ προτίθησιν ἐκεῖνον οὐχ ὑπὸ τοῦδε οὐχ ὥστε μαθεῖν, ἀλλ᾽ ὥστε κολάσαι οὐχὶ ἑαυτὸν συνδιέφθειρε μετ᾽ ἐκείνου οὐχὶ ἰδιωτῶν ὄντων ἀλλὰ καὶ ἐλαυνομένων πάντοθεν οὐχὶ αὐτὸς οὐχὶ σημεῖα ειργάσατο οὐχὶ τὰ ὑφαιρεθέντα ᾔσχυνε τοσοῦτον οὐχὶ τῶν ἔξωθεν οὐχὶ, ἰδιωτῶν ὄντων, ἐς δ. ἀγομένων, ἀλλὰ καὶ ἐ. π οὓ καὶ ἐξελέξαντο οὔκετι οὔπω γὰρ οὔτε γὰρ ἑλληνιστὶ διελέγοντο οὔτε μὴν ἑτέρως ἂν καὶ αὐτοὶ ἐπίστευσαν οὕπω π. αἱ ἀ. χαλεπαί τε καὶ δυσκ οὕς ξένους εἶπεν ἀνωτέρω οὕτω οὕτω βαθέως ἐκάθευδεν οὕτω δὲ αὐτῷ λέγει φανῆναι, ὥς που διέξεισιν, ἵνα κἂν οὕτω δέξωνται τὸν λόγον οὕτω θυμοῦ ἦν καὶ ὀργῆς οὕτω καὶ ἀποδημίας ἐστέλλοντο, οὕτως ἐνεχειρίσθησαν οὗτοι τὸν λόγον οὕτω καὶ ἡ τροφή οὕτω καὶ ἡμεῖς οὕτω καὶ τοὺς μαθητὰς ἐκάλεσεν ἐκ δευτέρου οὕτω μέγα τι καὶ τοῦτο ἐστι καὶ τὸ πᾶν οὕτω πᾶσι γνωριμὸς ἦν ὅτι ἐπεγίνωσκον οὕτω τὰ πνευματικὰ ἐπελέγοντο οὕτως οὕτως ἐμελέτων τὸ φιλαρχεῖν οὕτως ἐτύπωσεν οὕτως ἑαυτῷ προσεῖχεν οὕτως ἰδιώτης ἦν οὕτως αὐτοῦ φθεγγομένου ὑβριστικῶς εὐθέως οὕτως εἰς ἀπόδειξιν μεῖζον, ὡς οὕτως εἶχε τὸν πόθον καὶ τὰ ἐκεῖ κατορθοῦν οὕτως οὐδὲν ἀλλότριόν ἐστι οὕτως οὐκ ᾔδει Φ οὕτως οὐκ ᾔσθετο οὖν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε, τοῦτο ἐγὼ καταγγέλω ὑμῖν οὖσία οὗ ἐν. προσευχὴ εἶναι οὗ ἡμεῖς μάρτ. ἐσμεν οὗτοι οὗτοι νῦν οὗτος οὗτος δὲ οὗτος δὲ ἀξιόπιστος ἦν ἀπαγγέλλων μᾶλλον τὰ ἑαυτοῦ οὗτος δέ οὗτος λαλήσει σοι τί σε δεῖ ποιεῖν οὗτος οὐκ ἐφθέγξατο ούγα ούγγων ούγων ούλων ο῞Ελληνες οπή ἐστι οπή ἐστι, καὶ τὸ πᾶν κατώρθωσας εὐθέως, μὴ συναρπαγῇς μηδὲ κινηθῇς οράτων ουδαῖοι πἅν εἶδος ἰατρείας πἅσα ἐξ ἐκείνου πὕρ ἀφιεὶς πάγει πάγει τί φησίν πάγει τοῦτο πάθει πάθεια πάθη πάλιν μὴ γὰρ πάντα πάντας εἰδένα πάντες πάντες νέοι ψυχροὶ καὶ γέροντες πάντων πάντων ὅσα ἂν λαλησῃ πάντων ὧν ἐλάλησεν ὁ Θεὸς πάντων παρόντων πάντως ὅτι ἐρεῖ πάντως τι ἐρεῖ πάρεσιν πάροντες πάρτισαι καὶ οἰκειῶσαι ἑαυτῷ πάσης ἀπορίας πάσης φυλακῆς· ἀπαλλαγῶμεν τῆς σατ. παγ πάσχει πάτων πὲρ μαρτύρων πὲρ οὗ οὐδὲν γέγραπται πὲρ σοῦ πὲρ τῶν φυγαδευσάντων αὐτόν πὲρ τοῦ κεκτημένου πὲρ φιλονεικίας πέβη πέμενον πέρα τοῦ δ. μαλθ πέρυσι πέσκηψαν πέστη πέστη ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ Βαρνάβας πέταξεν πέτησεν πέτυχε πέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν πήγαγε τὰ ἔθνη. Διὰ τί οὖν μὴ τὰ ἐξ αὐτοῦ μανθάνουσιν, οἷον (τὰ ἔθνη πήγγειλαν ὑποστρέψαντες ἅπερ εἶδον πήγ. τὰ ἐξ αὐτοῦ μανθ πήγ. τὰ ἐξ αὐτοῦ πάντα, οἷον τὰ ἔθνη. Διὰ τί κ. τ. λ πήγ. τὰ ἔθνη ἐξ αὐτοῦ. Διὰ τί οὖν μὴ παῤ αὐτοῦ μανθ πήρωσις πὶ Λυσίου πὶ Νέρωνος πὶ δὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ δεομένου ἡμῶν, οὐκ ἔτι πὶ καθοσίωσιν πὶ μὲν πὶ μὲν γὰρ Νέρωνος ἐτελειώθη πὶ μῆνας τρεῖς διαλεγ. καὶ πείθων πὶ τἥς οἰκίας πὶ τὸ αὐτὶ πὶ τὸ αὐτὸ πὶ τὸ αὐτό πὶ τὸ βαπτ. ἐξέρχονται πὶ τὸ τὰ αὐτῶν πᾶσι διαδοῦναι πὶ τῆς οἰκετείας πὶ τῶν εὐδοκίμων πὶ τῶν μόλις γνωριζομένων πὶ τούτου πίβουλος πίπτω πίσταται πίστει τῇ εἰς τὸν λὸγον πίστιν εἰσήνεγκαν πίστιν παρασχὼν πίστις πίσχες πίχαριν πὸ πὸ ἔχθρας τοσοῦτον, ὅσον ἀπὸ ἀσθενείας, τοῦτο ὑπομένει· οὕτω καὶ ἡμεῖς οὐκ ἀπὸ τῆς φύσεως τῶν ὑβρέων κινούμεθα, ὅσον ἀφ᾽ ἡμῶν αὐτῶν πὸ ᾽Αραβίας πὸ ᾽Εφέσου πὸ δὲ Κλ πὸ μὲν τοῦ χρόνου δῆλος ἦν, τὸ δὲ ἀξιόπιστον οὐκ εἶχε πὸ μερους πὸ τῶν Προφητῶν πὸ τῶν παρόντων πὸ τῶν πνικτῶν καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματος πὸ τετάρτης ἡμ πὸ τετράτης ἡμέρας πὸ τούτου πὸ τούτου ζῆλον πὸ τούτου στοχάζομαι δεδόξ πὸ τοῦ δειπνοῦ πὸ τοῦ κηρ πὸ τοῦ προοιμίου διεκωμῴδησεν πὸ τοῦ τόπου πό τε νέων ἀπό τε παλαιῶν βεβαιουμένου τῶν προφητῶν τὸν λόγον πόδοτε πόθεν τὰ σιτηρεσία εἶχον πόθεν τοῦτο πόθεσιν σχεῖν πόθεσις πόθον πόλεως πόμενε πόνοια πόνοις πόρνη περιφανής πόσαι οὖν πόσον ἤνυσεν ἡ ἐπιστασία πόστασις πύθωνα πύθωνος πύλης πύραν πύρωσιν πᾶν τὸ πλῆθος τῶν ᾽Ι. παρῆσαν οὐχ οἱ μὲν οἱ δὲ οὔ πᾶν τὸ πλ. τῶν ᾽Ιουδ πᾶσαν ἀκολουθίαν πᾶσι προκεῖσθαι πᾶσιν αὐτοὺς πᾶσιν αὐτοῖς πᾶσιν αὐτοῦ πᾶσιν τοῖς εἰς μακράν π᾽ ἀγορἅς π᾽ ἐκείνου γενομένας π᾽ αὐτῆς τῆς ἀληθείας π᾽ αὐτῶν π᾽ αὐτῶν εἰσαγ πῆλθον πῆλθον, ἦλθον πῶν πεπιστευκότων πῶς πῶς ἀναγκαίως πῶς ἐπαρρησ πῶς ἔχει καὶ τὸ βαρὺ τὰ ῥ& 208·ματα πῶς γάρ πῶς θεραπεύεται πῶς καὶ ἄνθρωπος γέγονε πῶς οὐ μᾶλλον βλάψουσιν πῶς οὐ ταχέως ἐπιτρέχουσι τοῖς σημείοις πῶς οὐ φορτ πῶς οὐκ ἔλαβον πῶς οὖν οὗτος ἐκείνου γένοιτο ἂν ἀδελφός παἵδας παῖς παῤ ὀλίγον παγάγωσιν παγαγεῖν παγγελία παγγελίας παγγελια παγορεύειν παθεἵν εὖ παθεῖν παθεν παθητὸν παιδίον παιδεύει παιδεύθη παιδεύων τε αὐτοὺς χωρίζεσθαι αὐτοῦ παλαίστρα καὶ γυμνάσιον παλαίστρα τίς ἐστι παληθεύομεν παλλαγὴν παλλ. τοῦ ἐγκλήματος παλ. προφ. βεβ. κ. τ. λ παναμιμνήσκων πανηγύρεις πανταχοῦ ἡ κενοδοξία καὶ ἡ φιλαρχία αἴτιαι τῶν κακῶν πανταχοῦ ἡ πλάνη ἑαυτὴν περιπείρει παξ εἰς ἕ παρὰ παρὰ ἐκείνου παρὰ Κορνηλίου παρὰ λάρνακι παρὰ μικρόν παρὰ μικρόν. Καὶ οὐχ ἅπλως εὔχεται ἀλλὰ καὶ ἐπιτεταμένως παρὰ τὴν τῶν χρωμένων προαίρεσιν γιγνεται φαῦλον ἢ καλὸν παράβασις παρέπεμψαν ἄν παρέρχ παρέρχονται τὰς νήσους παρέτρεψαν παρίστατο παραίνεσιν καθίησι παραβάλλειν τᾕ συνάξει παραβάλλειν τῇ συνάξει παραγίνονται παραγωγή παρακόπτειν παραλ παραλογίζῃ παραμθίας παραμυθία παραπετάσματα παραστήσατε παρατεταγμένος παρατρέχῃ παρεἵδεν παρεῖχον παρεβλάβη παρεζήλου παρεισῆλθεν παρεκάλει παρενοχλούμενοι παροινοῦσιν παροξυσμὸς παροξυσμός παρουσίας παρρησ παρρησία παρρησίαν παρρησίας παρρησίας ὑπόθεσιν ἔχων τὰ τραύματα παρρησιάζεσθαι παρρησιάζετο παρχοι καὶ τοπάρχαι παρωξύνετο πασχεν πασχον πατήρ σου κ. τ. λ πατραλοίας πατριάρχας δέ φησι τοὺς προγόνους παχύτεροι παχεἵς παχθὴς πεὶ ἀπαθὲς τὸ Θεῖον, ὁ ἐν πάθει ὡν τῆς πρὸς τὸ Θεῖον συναφείας ἀποσχοινίζεται πεὶ ἐξῆν πεὶ δέ πεῖσαι πεβ. τῇ ψ πεγίνωσκον πεδέξαντο πεδίδουν πεδίον πειδἡ προσφάτως μετεγράφη πειδὴ ἐκεῖνος ἀπο μὲν πειδὴ ἦν καὶ ἡ ἀπόφασις πειδὴ Καί πειδὴ δὲ ἀντιστῆναι οὐκ ἴσχυσεν κ. τ. λ πειδὴ εἰ ἦν ἀπόφασις πειδὴ οὐκ ἦσαν ἀκηκοότες τοῦ νόμου πειδὴ οὐκ ἦσαν ἀκ. τοῦ νόμου πειδὴ οὖν πειδη δὲ οὐκ ἴσχυσε λαθεῖν τ. ἀπ., προσῆλθεν πεικρότερον πειρἅτα μετριάζειν πειρασμοὺς πεισθέντος ὅτι ἀνέστη, καὶ τοῦτο πεισθήσῃ δὲ ἀπὸ τῆς βίβλου τῶν πράξεων πεκδεχόμενοι πεκρ. Πῶς γὰρ ὁ καὶ αἱμ. ἐπ. κ. τ. λ πελεύσῃ πελθὼν ἄμοιρος τῆς χάριτος ἀπαιραίτητον ἕξει τὴν τιμωρίον πεμβαίνοντος πεμφθησαν πενία πενθουσί& 139·ν πενοήθησαν πεντήκοντα πεπάγημεν πεπάγην πεπύρωτο πεπώρωτο πεποίηκεν περ ἔπαθεν ἐπὶ τοῦ νόμου περ ἦν συμφορᾶς ὄνομα περ οὖν ἢ τ. ἢ δ. ἀ. εὗρε, τοῦτο ὁ Θεὸς, καὶ ἐν λίθω οὐσία θεοῦ περέθετο περὶ περὶ ἀντιδ περὶ ἄλλων λέγουσιν οἱ προφῆται, ἢ ὅτι κ. τ. λ περὶ αὐτὴν ἤδη τὴν ἑορτήν περὶ οὗ· περὶ τῆς ἀπωλείας ἑαυτῶν περὶ τῆς σ. τ περὶ τοῦ μὴ δεῖν προφήτην ἐν ἐκστάσει λαλεῖν περὶ-ἔχειν περίεργα περβαίνειν περβολὴ σημείου περβολὴν περηφανία περιαντλούμενοι περιδερραίων περιεῖδεν τοὺς ἀθλητὰς ἀπολλυμένους περιεργάζεσθε περιεσκεμμένη περιουσία νίκης πολλἥς περιοχή περιπλακῶμεν περισπούδαστον περισσευόμενοι περιστάσις περιχυθἥναι περτιθέμενοι τὴν αὐτῶν ἔνδειξιν· πεσπασατο πεστ πεστήριξαν, ποιήσαντες δὲ χρόνον ἀπελυθησαν πετείχισε πετείχισεν πεφήνατο πεχθῶς πρός τινα ἔχειν πεχομένους πεχρησάμεθα πηκόων πηπιδᾷ πηρέαζον πηρώθη πηρεάζονται πηρεάζουσιν πηρείας πιόντα πιβἥναι πιβαίνειν τῇ ἐπαρχί& 139· πιβαίνοντα πόλεως πιείκεια πιεικὲς πιεικές πιεικέστεροι πιεικῶς νῦν τῷ ἀδικοῦντι προσφέρεται πιεικεἵς πιεικεία πιεικείας πιεικεί& 139· πιθυμίαν πικρότερα πινίκια πινοεῖσθαι πιπηδᾳ πισήμοι ἐν τοῖς ἀποστόλοις πισημαίνεται πισπἅται πισπάσασθαι πισπᾶσθαι πιστεύειν πιστεύθησαν πιστεῖν πιστηθῆναι πιστηρίζοντες πιστοῦσθαί τινα πιστον πιστος πιστου πιστουμένων ἑαυτοὺς πιστουμένων ἑαυτοῖς πιστρέφει πιστροφὴ πισφ πιτήδειος πιτίθεται πιτείνει πιτείχισας αὐτοῖς τὰ σημεῖα πιτείχισμα πιτειχ. τί τινι πιτεταμένως πιτηδεία πιτηδείους πρὸς ἀρετήν πιτηδειότητα πιτρίβει πιχῆραι ἔδεισαν πιχωριάζειν πλὥς πλάσαντι πλάστους ὄντας πλάττοντας πλέον πλὴν ἀλλὰ καὶ ἡ ἄγνοια ὠφέλει πλὴν εἰ μὴ εἰς ἕξιν ἑαυτόν τινα τοιαύτην καταστήσειε πλὴν τοῦτο οὐ παῤ ἡμῶν, παῤ ὑμῶν δὲ γέγονε τὸ πρὸ ὑμῶν ὀφεῖλον πλήρωμα ἱερατικὸν πλήρωσεν πλῶς πλῶς δὲ πλῶς οὐκ εἴασεν πλα πλαστος πλατεῖαι πλείους ἡμέρας πλειόνων λόγων πλεονέκτημα πλεονεκτεῖν τί τινός πλεονεξία πλεονεξίαν· ἐκεῖθεν πληροφορήθη πλς πνεύματος πνεῦμα πνεῦμα πύθωνα πνευματικὰ πνιγεν πνοὴ πν. κ. τ. λ ποίαν λέγει ἔγερσιν τὴν μετὰ Βαβυλῶνα ποίει τὸν πρῶτον χρόνον, καὶ μυρία ἠδικηκὼς, οὐδὲν ἡγεῖτο ἱκανὸν, κ. τ. λ ποίει, δεὸν κλαῦσαι καὶ πενθῆσαι ποίησατε ποίησεν ποῖον ἔγκλημα ποῖον μέγα ποῦ εἰσὶν οἱ αἱρετικοί πογινώσκοντες ἑαυτῶν· ποδήρης ποδύεσθαι ποιήσατε ποιεῖ αὐτους βρύχειν καὶ ὠμοδιᾷν ποιεῖν ποιοῦντας ποκαραδοκία πολ πολὺ δείκν. δἰ ὧν εἶπε τίμιον τὸ πρ πολὺ καὶ ἄπειρον πολὺς πνεἵν πολύτρωσιν πολύτρωσις πολαβεῖν τὸν θησαυρὸν πολεμεἵ πολιτεία πολιτείαν πολιτείας πολιτεί& 139· πολλάκις πολλὴ γὰρ καὶ τῶν διδασκάλων αἰδὼς ἦν πολλὴ φατρία πολλὴν ἐπεδείξατο την παρρησίαν πολλὴν κ. τ. λ πολλὴν τὴν ῥυμην λέγει τοῦ Πνεύματος πολλῆς ἀσφαλείας ἔδει ἀπολαύειν αὐτοῖς πολλῆς ἐπιεικείας ἡ παρρ. γέμουσα πολλῆς οὔσης, καθ᾽ ἡμέραν τε κ. τ. λ πολλῆς παραμυθίας πολλῶν πολλῶν ἔχομεν ἀποστῆναι πολλῷ πολλῷ μᾶλλον πολλῷ μᾶλλον ἐνταῦθα ἐπλήρωσε τὸν χορὸν, ἀπήρτισε την τάξιν πολλῷ μᾶλλον καὶ οὗτος ἐδεήθη ἂν πολλῷ μᾶλλον οὗτοι ᾽Ιουδαῖοι ἀκούσονται, ὅταν τὰ ᾽Ιουδαίων ποιῶσιν ὥσπερ κἀκεῖνοι διαβόλου τέκνα, ἔπειδη κ. τ. λ πολλοὶ πολλοῖς γοῦν τὸ βιβλίον τοῦτο οὐδὲ γνώριμόν ἐστι πολογία πολογίαν πολογοῦνται· δἰ ὧν ἀπολογοῦνται, κατηγοροῦσιν αὐτῶν πολυτρώσεως πομένει πομονή πονα πονεἵν πονηρὸς πονηρὸς καὶ μοχθηρός πονοίας ποπηδᾶ ποπλἥγας ποπληροῦται, φησὶ, καὶ ὑπολαμβάνεται ὅτι μεθύουσιν πορ πορύττει πορῶν πορευόμενοι ποροῦντες ποσύρει ποσκελίσειε ποστἥσαι ποστὰς ποστόλοι ποστασία ποστρεφόμενοι ποστρεφομένης ποστροφὴ ποστροφῇ ποστυγοὕντες ποτάξασθαι ποτέμνεται ποτεμνόμενος ποτεμνομένης ποτεμν. τῆς κεφ που που διέξεισιν ποφθέγγεσθαι ποφθέγματα ποχαί πρὥτον πρὥτος τοῦ πράγματος αὐθεντει πράκτορες πράους ἔσεσθαι πράττοντας πράττοντας καὶ πλάττοντας πρὸ πρὸ τῆς πεντηκοστῆς περὶ αὐτὴν ὡς εἰπεῖν πρὸ τοῦ ἐμβῆναι πρὸς πρὸς ἄνδρα μαινόμενον ἔχων, πῦρ πνέοντα πρὸς ἑαυτὴν πρὸς ἕτ πρὸς ἡμἅς διέκειτο πρὸς αὐτὸν πρὸς δόξαν μόνον, πρὸς ἡδονην πρὸς τὰ ἐθνη ἠπείγετο πρὸς τὸ πεισθἥναι αὐτους πρὸς τὸ πιστευθῆναι αὐτοὺς πρὸς τὸν θεὸν πρὸς τὸ, ῞Ινα ἀναβλέψῃ, ταῦτα εἴρηται πρὸς τῇ π πρὸς τοὺς πολλούς πρὸς τοὺς πολλούς. Πῶς οὖν οὐχ εὗρον πρὸς τοῦτο πρὸς φιλοσοφίαν πρό πρόθεσιν πρόκειται πρόξενος πρόφασιν εἶναι τὸ πρᾶγμα καὶ τὸ εἰπεῖν αὐτὸν ῾Ρωμαῖον τὸν Παῦλον· καὶ ἴσως πρόφασις πρύμνῃ πρώρας πρώτη πρῶτον πρῶτον μὲν ὅτι τὸ σῶμα ἀνεπιτήδειον πρὸς πάντα καὶ ἐκνενευρισμένον ἐστί· δευτέρον δὲ ὅτι καὶ πρῶτος σοῦ πραγματείαν προ προἥλθεν προἵστάμενος προίσταται προαίρεσις προείλετο προετίμων προετρέψαντο δὲ καὶ οὗτοι προεχ προεχόμεθα προηγ προηγουμένως προηγουμένως δὲ οὐκ ἔτι, μαθήτρια γὰρ ἦν προηγουμενοι προηγ. δὲ οὐκέτι. προθεσμία προθεσμίαν προκατεχόμενοι προκεκηρυγμένον προλήψει προληφθέντες προοιμίοις προοιμίων προσάββατον προσίημι προσίστασθαι προσῆλθεν προσελάμβανε προσετίμουν προσευχαι προσκαρτ προσκαρτ. ὁμοθ προσκεῖνται προσκεκρουκέναι προσκρούσωμεν προσκυνεῖν προσπ. ἀνείλετε προσρήσεις προσστῇ προστἥναι προστασία προστασίαν προστετ προσφορὰ προσφορὰν προσωπολήμπτης προτετ προτετυπῶσθαι προτιμώμενος προτροπή προφ. οὐ γυμνήν πσλήψεως πτερὥν πτερούμενον πτιον πτωχεία πυλοίμην εἰ μὴ πυρώσεως πυρετός πωθεῖσθε πωμὶς πως πως ἂν πως ἂν ἔλθωσι καιροὶ ἀναψ πως εἰς ᾽Εκκλησίαν ἐμβάλητε, ἀλλ᾽ ὅπως τι καὶ λαβόντες ἀναχωρῆτε ρᾷ ρᾷς ὅτι τὰ δόγματα ἀπηρτισμένα εἶχε ρᾷς αὐτοὺς ρᾷς πῶς ρῶντος ρα ρα ἂν ἐθελήσητε ρα ἂν ἠθελήσατε οὕτω φιλοσοφεῖν δύνασθαι ρα ἂν οὕτω φιλοσοφεῖν δύνησθε ρα ἤδη τὸν νόμον λυόμενον ρα αὐπὸν οὐκ, ἐπειδὴ διεσώθη, ἐπὶ τούτῳ στέργοντα, ἀλλὰ τὴν δύναμιν ἐκπλαγέντα ρα γοῦν ἐνταῦθα ρα μὴ ρα οὐ βούλεται κ. τ. λ ρα πάλιν πῶς ρα πόσα οἱ ἔξωθεν ἐπενόησαν φιλικά ρα πῶς ρα πῶς ὁ νόμος καταλύεται λοιπόν ρα πῶς λανθανόντως κ. τ. λ ρα πῶς μάλιστα δὴ αὐτοῖς ἐγχρονίζει ρα πῶς, καίτοι μιαρὸς ὢν, ὅμως ρα πῶς, κ. τ. λ ρα τὸ ἄτυφον ρα τὸ ἦθος αὐτῶν πανταχοῦ ταραχῶδες, καὶ ἁπλῶς βοῶντων ἐν τῷ μέσῳ ρα τὸ πᾶν ψεῦδος ρα τῶν ᾽Α. τὸ ἄ. και τὴν φ ρα τοὺς πιστοὺς τότε μετὰ τῆς οἰκίας τοῦτο ποιοῦντας ὁλοκλήρου ρα τους πιστους κ. τ. λ ραν ραφή ργάζεται, οὐδὲ τούτους φοβούμεθα· τὸν χωλὸν ἀνέστησε ργὴ θεοῦ ρετὴν ρετήν ρθὰ ρθη νεκρός ριθος ρις ρκῳ ρμή ρξατο ροφήτης ρπάζει ρρωμένος ρρωστον ρχἥς ρχὴν ρχόντων φόβοι, ὅπλων ἰσχύς· πόλεσι καὶ τείχεσιν ὀχυροῖς ρχοντες ρ. ἐκεῖνοι ρ. μ ς σάρξ σέβεια ταῖς κ. τ. λ σίας σὺ γὰρ οὐδὲ ἐπὶ τῶν εὐδοκ. τοῦτο ποιεῖς σὺ δὲ, ἔφη, δικαίως ἐβούλου σὺ οὐκ ἀνέχῃ σύμφευτοι σύμφευτοι τῷ ὀμοιώματι σύμ. γεγόν σύν σύννους σώζουσαν τὴν φρόνησιν σώματος σῶμα σῶμα τῆς ἁμαρτίας σῶσαι σα γὰρ οὶ προφῆται εἰρήκασι μετὰ συνέσεως παρακολουθοῦντες ἐφθέγγοντο σαίνῃ σαίνει σαίνωμεν σανεὶ νύμφῃ, ἢ γυν. ἀγ., ἢ δοὺς θυγ σανιδώματα σαρος σαυτὸν τῷ σαυτῷ σαυτοῦ σβέννυται σβεννύναι σεὶ τρίτην ὥραν μεθ᾽ ἣν προσηύξατο σεβασμούς σεισμὸς σεμνόν σεμνότερος σεμνοτέρα σημα σημεἵον σημείων σημεῖον ἦν σθενέστερον σθενοὕντα σθετο σθοντο σιγῶντες σιοι σκίαν σκύλη σκύλλειν σκεῦος σκεῦος ἐκλογῆς σκεῦος τί σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου σκιρτὥντα σκιρτὥντας σκιρτήματα καὶ πηδήματα τῆς ψυχῆς σκληρόν σοι π. κ. λ σκωλιάζῃ σκωπτόντων σμάτων σμενος σοι σοφίαν σπάνει σπάσαι σπάσατο σπάτάλῃ σπεἵρα σπερ σπερ ἂν εἴ τις σπερ ἂν εἴποι τις σπερ ἐπ᾽ αὐτῶν σπερ ἔπαθέ τι σπερ γὰρ πνεῦμα τῆς ὀργῆς ὁ ὅρκος, φησὶν, ἐστί σπερ γὰρ πν. ἡ ὀργὴ καὶ ὁ ὅρκος ἐστι σπερ κἀκεῖνοι σπερ κᾀκεῖνοι σπερ καὶ ὁ Χριστὸς ἔλεγεν σπερ οὖν ἐκεῖνοι, οὕτω καὶ οὗτος οὐκ ἀπὸ ἔ. ὅσον ἀπὸ ἀσθ. τοῦτο πάσχει· ὑπόμενε. Καὶ ἡμεῖς σπερ οὖν ἐκεῖνος οὐκ σπερ οὖν οὐδὲν οὕτω σκανδαλίζειν εἴωθε τοὺς παχυτέρους σπερμολόγος σπουδὴ στένων καὶ τρέμων στὶν ἡ οἰκ. Καίτοι κ. τ. λ στίγμάτα στίγματα στίζων στόματι σταθἥ σταθερἅς στασ στασιάζοντες σταται σταυρώθη στε ἐγγενέσθαι στε ἐν τῷ ὄρει ἡ ὑπογραφὴ γέγονε στε ἐπέσκηψαν ἂν αὐτοῖς στε αὐτὸν συναρπάσαι στε δεῖξαι ὅτι ἐν κ. τ. λ στε δεῖξαι τὸν τιμήσαντα αὐτὸν καλῶς βεβουλευμένον στε δεῖξαι φιλοτιμίας τὸ κατόρθωμα ὄν στε εἶναι β'ἡμ στε καὶ ἀπὸ στε καὶ π. ἐ στε κολάσαι στε μὴ δυνηθῆναι συναρπάσαι με στε μᾶλλον ἑαυτοὺς ἐκακιζον στε μηδὲ μακρὰν βαδίζουσιν ὁδὸν φόβον τινὰ γενέσθαι τρέμουσιν ἔτι καὶ δεδοικόσιν αὐτοῖς στε οὐδὲν νεώτερον στε οὖν ὕστερον αὐτὸν θαυμασθῆναι, τοῦτο ἐγένετο στε πάντα δἰ οἰκ. ἐπ στε τοῦτο μανθάνομεν στενωπὥν στενωποὶ στερῆσαι στερεώθη στερον ἐξίσταται στη στηλιτεύων στησαν στι τῷ θεῷ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ στιν τί στορἥσαι στρακον στρογγυλοειδὲς στρωμνὴν συγγένειαν συγγενείας συγγενείας γνησίας συγγνωμονικός συγκατάβασιν συγκατάβασις συγκατάβασοις συγκατέβησαν ἀλλήλοις οὕτω μεῖζον ἀγαθὸν εἶναι τὸ χωρισθῆναι συγκαταβάσει συγκαταβαίνων συγκατ. ἀλλ. ἰδεῖν συγκράτησιν συγκρίσεως συγκρατεἵ συγκροτεἵ συγκροτεῖν συζυγία συλλειτουργούς συμμέτρου συμμέτρως συμπαρελθεῖν συμπλακἥ συμφωνίαν συν συνάγωμεν συνάπτων συνήρπασαν συναί· ρεσθαι συναγαγόντες συναγανακτῆσαι τῳ Παυλῷ συναλιζόμενος συναλλάλματα συναναπαύσωμαι συναντιλαμβανέσθαι συναπελθεῖν συναρπάσαι συναρπαγή συναυλιζόμενος συνδιαιτᾶται συνειδ συνειδησίας ἄπιστον δόξαν λαβών συνεκρότησεν συνεστὥτα συνηγορίας συνοχἥς συντελεῖ συντεχνίαν συστέλλεται συχία καὶ σιγὴ σφάλειας σφόδρα σφόδρα ἐπεσκεμμένου σφαλείαν σφοδρὸν πνεἵν σφοδρότερον αὐτοῖς ἐπιτίθεται σφραγίζονται σχἥμα σχόληντο σχῆμα σχυρὸν συλλογισμόν σχυροὺς γὰρ ἡμᾶς ποιεῖ καλὰ καὶ τὰ ἐναντία σχυσαν σω σωμ σωμάτων σωματικαὶ σως σως ἐκεῖνος ὁ ἀεὶ αὐτοῖς συνών σως δὲ καὶ σως οὐδαμῶς ὕποπτος ἦν σωτηρία σωτηρία σοι σωτηρίαν σωτηρίας σωφρονεστέρα σωφροσύνη σωφροσύνης καὶ κοσμιότητος τἥς ἀπαγγελίας καὶ τἥς συνθήκης τἥς ᾽Ιουδαἳκἥς εὐτελείας τἥς διδασκαλίας τἥς εἰς αὐτοὺς τιμἥς τἥς λεγομένης τἥς οἱκείας φιγοσοφίας τἥς φιλοσοφίας τὥν ἀρχομένων τὥν ῥημάτων τὴν κατάγνωσιν τὥν λεγομένων τὥν οὐ πιστὥν τὥν πετάλων τοὕ χαλκοὕ τὰ ἀν τὰ ἀφορητὰ ἐργαζόμενοι τὰ ἄψυχα ὀργίζεται, κἂν μὴ πλήξῃ τὸ ἔδαφος ἡ μητὴρ, οὐκ ἀφίησι τὴν ὀργήν τὰ ἐναντία τὰ ἐπιτίμια τὰ ἔθνη τὰ ἔθνη ἀφῆκεν αὐτόνομα τὰ ἔξωθεν εἰρημένα τὰ ἔξωθεν εἰρημένα λέγομεν τὰ ὑπ᾽ ἐκ γεγ τὰ ὑψηλὰ τὰ ῾Ελλήνων ἐλήλεγκται τὰ βρέφη τὰ γὰρ ἀυτὰ πράσσεις ὁ κρίνων τὰ ζητηθέντα λύειν τὰ καθ᾽ ἑαυτοῦ τὰ καθ᾽ ὑμᾶς πάντα ἀπολυσόμεθα. ᾽Απολύεσθαι τὰ κατὰ Δημήτριον διηγούμενος τὰ κτήματα καὶ τὰς ὑπάρξεις τὰ λεγόμενα συνάγομεν τὰ λεχθέντα τὰ μὲν ἐκείνου τὰ μὲν πικρὰ, τὰ δὲ ἥμερα τὰ μεγάλα φυσὥντες τὰ πάντα τὰ πάντα κεκόσμηται τὰ παρ᾽ ἡμῶν ζητεῖ τὰ παριστάμενα τὰ περὶ ἄριστον τὰ πολλὰ τὰ σκεύη αὐτοὕ τὰ συμφέροντα τὰ τῆς πρ τὰ τῶν δ τὰ τῶν δογμάτων τὰς λήμας τὰς μὲν γὰρ ἄλλας ἀποκτείναντα, σεαυτὸν ἀνελεῖν ἐστὶν τὰς μὲν γὰρ ἄλλας, ἀποκτ. ἑαυτὸν, ἀνελεῖν ἔστιν τὰς συνηθειας τὰ& 158· θνη τάξει κέχρηται τάξιν τάφος γέγονεν ἡ πόλις τάχα οἰ& 231·μενοι πρὸς φιλοσοφίαν αὐτῷ τι χαρίζεσθαι τέλος νόμου τέραις γλώσσαις τέροις ὑπὲρ ἑτέρων χαρίζεσθαι τέρποιτο ἄν τέρως τέσσαρσιν ἀρχαῖς δεδεμένον τέφρα καὶ κόνις γίνεται τέχν. ἢ ἐνθ. ἀ. τέως τέως δὲ μανθάνομεν καὶ ἡμεῖς διὰ τῶν εἰρημένων τί ἐστι τὸ κατέχειν τέως μανθάνωμεν καὶ ἡμεῖς οὕτω κατέχειν τέως περὶ τῆς ἀναστάσεως κινεῖ λόγον, καί φησιν αὐτὸν ἵστασθαι τὴν ἐνσωμάτωσιν τοῦ Θεοῦ τὴν ἐσθῆτα τὴν ὀργήν τὴν δὲ τὴν εἰς τὴν εἰς τὸν Θεὸν μετάνοιαν τὴν κόνιν ταῦτα ἐργαζομένην, πιστευέτω τὴν κακίαν τὴν μὲν τὴν νῆσον τὴν πήρωσιν τὴν παρρησίαν ἐνέφαινον τὴν κατὰ τοῦ λαοῦ. ᾽Εξ ὧν ἐφθέγγοντο ἐθαύμαζον ἴσως τὴν παρρ. ἐνέφαινον ἐπὶ τοῦ λαοῦ ἐξ ὧν ἐφθέγγοντο. ᾽Εθαύμαζον δὲ ἴσως τὴν περὶ τοῦ παρόντος πράγματος τὴν πρὸς τὸν χόρτον φιλονεικίαν τὴν χεῖρα τὴν ψυχὴν τὴν ψυχήνσου τὶ δὲ ἐκώλυσεν πάντα αὐτὸν ἀκριβῶς μαθεῖν καὶ ἐν τῷ ὀχήματι ὄντα τὶ οὖν ἂν καὶ ἡ σωφροσύνη τὶ ποιοῦντες τί ἐστιν ἐν ὀλίγῳ τί ἐστιν ἔκστασις τί βουλόμενον τί βουλόμενος τί γὰρ τὸ τί γὰρ τὸ ὑπὲρ τοῦτο θεός· οὐδὲ κ. τ. λ τί γάρ τί δέδοικας τί δὴ τοῦτό ἐστιν τί δὴ τοῦτο τί δήποτε τί καὶ λέγοντες οἱ ᾽Απόστ. ἔπεισαν, ὅτι ἐσταυρώθη τί κατασκευάζεις ἕκτικον σαυτῷ νόσημα τί κ. ἐκτήκον σαυτὸν ·τῷ νοσήματι τί οὖν τί οὖν ἂν καταξιωθεὶς τί οὖν ἄν καταξιωθείς τί οὖν ἐ& 129·ν τὸ καὶ τό τί οὖν προκατέχομεν περισσόν τί ποιήσομεν τί τὸ πλέον τί τούτου ἀπιθ τί τρέμεις τί φησίν τίκτεσθαι τίνα τίνα ἂν ἔχοιεν λόγον εἰπεἵν τίνες ὀβελίσκοι πεπυρωμένοι διέπειραν σῶμα τίς γὰρ ἢ βυρσεὺς τὸ τὸ ἀγαθόν τὸ ἀνενδεκτόν τὸ ἀξιόπιστον τὸ ἀσώματον τὸ ἄγαλμα αὐτῆς φησιν τὸ ἄτυφον τὸ ἄφυκτον τῆς τιμωρίας τὸ ἐνεργεἵν τὸ ἐντρεπτικόν τὸ ἔξω ἑαυτοῦ γενέσθαι τὸ ἴσον ἀνδράσι ποιοῦσα καὶ διδάσκουσα τὸ ὄνομα εἶναι δῆλον καὶ φανερόν τὸ ὅλως εἰδέναι ἢ τὸ ὅνομα τὸ Παλλάδιον τὸ Διοπετὲς καλούμενον τὸ Πν τὸ αὐτὸ τὸ αὐτὸ λέγειν τὴν δύναμιν καὶ βουλήν τὸ αὐτο φύραμα τῆς οὐσίας ἐστὶ τὸ βαρύ τὸ γὰρ εἰ ἤ ἐστι· τοῦτ᾽ ἐστιν, ἢ πν. ἐλάλησεν αὐτῷ ἢ ἄγγελος τὸ γὰρ καταμικρὸν τοῦτο ἰσχυρότερον γενόμενον τῶν ἐθνῶν· τοῦτο γὰρ πειράζοντος ἦν κ. τ. λ τὸ γὰρ κηρύττειν οὐκ ἀνθρώπων ἀλλὰ Πν. ᾽Επεὶ οὖν ἀλαζονικῶς ἐποίουν βοῶντες κ. τ. λ τὸ γάρ ἔργον τοῦτο ἐδήλου τὸ γενόμενον οὐκ ἔνι τὸ δὲ ἡμέτερον τὸ δὲ ἡμερώτερον τὸ δὲ πιστεῦσαι τὸ δὲ σ. ὅντως αἰσχρόν τὸ δίκαιον ὅταν πραχθῇ· τὸ δεύτερον τὸ δεῖ ἀντὶ τοῦ ἔδει τὸ δεῖξαι ὅτι Ρωμαίοις παρέδωκαν δέσμιον τὸ διαβάλλειν τὸ διακρούεσθαι καὶ καταγέλαστον εἶναι τὸ διορατικὸν τἥς διανοίας τὸ δρέπανοειδὲς τὸ εἰς ἀκρότητα εἶναι καὶ ὕψους ἀρετῆς, καὶ ταπεινοφροσύνης συγκαταβάσεως. Καὶ ἄκουε πῶς ὁ ὑπερβαίνων τὸ εὐρίπιστον τοῦ ὄχλου τὸ ζητούμενον τὸ θήριον τὸ θηρίον τὸ καὶ παρασχεῖν ἑαυτὸν εἰς τὸ παθεῖν κακῶς· τὸ καὶ πλἐον παρασχεῖν ἢ ἐκεῖνος βούλεται ὁ ποιήσας τὸ καθόλου τὸ καθόλου μὴ φθέγγεσθαι τὸ καλεῖσθαι τὸ κεφάλαιον τὸ λαμπρὸν τοῦ φῶτος τὸ μηκέτι μὲν εἰς ᾅδου τρέχειν τὰς τῶν σωμάτων ἀπαλλαττομένας ψυχὰς καθὰ καὶ πρωὴν, πέμπεσθαι δὲ μᾶλλον εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος τὸ ξύλον ἔνθα προσεδέθη καὶ ἐμαστιγώθη τὸ οἰκονομικὸν τὸ οὕτω παράδοξον τὸ οὖν ἀκριβῶς ἐξετασθὲν τὸ τὸ πάθος τὸ πόσον τῶν ζυγοκεφάλων ἢ ἰο ύγων ἢ ἰουγαλίων, ἢ ὅπως δήποτε ἂν αὐτὰ κατὰ χῶραν καλοῖεν τὸ πᾶν τὸ παῤ ἡμῶν ὀφεῖλον τὸ παράσημον τὸ πλέον τῆς ἀθυμίας τὸ πλέον τῆς εὐθυμίας τὸ πλέον τιμηθῆναι τὸ πρ τὸ πρὸ τούτων ὑμῖν ὀφειλόμενον τὸ σπουδαζόμενον τὸ σχῆμα τὸ τὰ ἔθνη κληθῆναι τὸ τ. ἀ τὸ φὺσει κακὸν ποιῆσαι (εἴ γε τί ἐστι· καθ᾽ ὑμᾶς γὰρ λέγω· φύσει γὰρ οὐδὲν ἔστι ποιῆσαι κακὸν ἢ καλὸν καὶ καλοῦ συνεργὸν) ἢ τὸ τὸ φύσει κακὸν (εἴ γε τί ἐστι· καθ᾽ ὑμᾶς γὰρ λέγω· φύσει γὰρ οὐδέν ἐστι κακὸν) ποιῆσαι ἢ καλὸν ἢ καὶ καλοῦ συνεργόν τὸ φορτικὸν τὸ χρηστὸν τὸ ψυχρὸν ῥ& 210·μα τὸν τὸν ἀγρ τὸν ἀπράγμονα βίον ζῇν καὶ ἀκίνδυνον τὸν ἐκεῖνα ποιήσαντα τὸν ῞Ελληνα τὸν Θεόν τὸν Χριστὸν τὸν βασιλέα τὸν εὐαγγελιστὴν τὸν λόγον τὸν οὐχ οὕτως τὸν παιδα τὸν παραμετροὕντα λαβἕιν τὸν προκεχ τὸν προκεχειρισμένον τὸν τιμ. αὐτὸν καὶ τὸν μὴ τιμήσαντα καλῶς βεβ τὸ, καὶ, ἔσται τό τε τόν Παἵδα τόποις τόπους τότε ἀπεκρίθη ὁ Π τότε ἐπὶ τὸν βίον ἄγει τότε ὁ Π. ὕστερον ἐξίσταται· καὶ διὰ τοῦτο φησίν τότε ὁ τοιοῦτος, ἀλλὰ καὶ τότε τὰ χρηστὰ προλέγει τᾥ τᾥ θεᾥ τᾥ καταξιωθἥναι τῆς πίστεως τᾥ νᾥ τᾥ πράγματι τῆ προθέσει τῆς καρδίας τῆς ἐλευθερίας τῆς γυμνότητος ἐπίστασαι τὸν τρόπον τῆς δεσποτείας αὐτοῦ τὰ τεκμήρια καὶ τῆς φιλανθρωπίας τότε ἀποκρίνεται τῆς διδασκαλίας ἀπέλαυον τῆς ζωῆς τῆς μανίας τῆς παραινέσεως τῆς Γαμ τῆς συστρ. τ τῆς τέχνης τῆς φ. εἶδε. Τότε ἀπ. Κύριε, κ. τ. λ. ἵνα λὴ κ. τ. λ τῆς χαριτὸς ἀπέλθῃ τῇ ἀναστάσει συννοουμένης τῇ ἰδί& 139· διαλέκτῳ τῇ προλήψει τῶν ἐθνῶν τῇ τριάδι πάντα τὰ παῤ ἡμῶν λογιζόμενος τῶν τῶν ἀοράτων τῶν ἀποστόλων τῶν ἀπ. τὸ ἦθος τῶν ἐπ᾽ ἀγορᾶς συρομένων τῶν ἐπιγειῶν τῶν ἰατρῶν τῶν ἐκεῖ τῶν ᾽Αποστόλων τῶν ᾽Αποστόλων. ὅρα τὸ ἄτυφον. & 173·Ιδωμεν λοιπὸν ἄνωθεν τὰ εἰρημένα. Καὶ τῶν ᾽Αποστόλων τὴν φιλοσοφίαν τῶν ᾽Ιουδαίων τῶν δὲ ἐκεῖσε λεγομένων καὶ κηρυγμάτων καὶ ῥημάτων μέμνηται πάντων τῶν εἰς τοὺς ᾽Ιουδαίους συμβεβηκότων τῶν κατὰ φύσιν καὶ ἀνάγκην οὐ δυνάμεθα μεθίστασθαι, ἂν μὴ κ. τ. λ τῶν λόγων τῶν λοιπῶν τῶν πόρνων τῶν πλειόνων λόγων τὸ κεφάλαιον τῶν προφητῶν τῶν σημείων ἦν τῶν φιλοσόφων τῶν χωλῶν τῷ ὁμοιώματι τῷ ὑβρ., τῷ διδ τῷ δεκαδύο τῷ δυναμένῳ τῷ εἰπεῖν τῷ θεῷ τῷ καιρῷ τῷ κυρί& 251· τῷ λόγῳ τῷ λόγῳ ἀνεῖλον ὥσπερ κᾀκεῖνοι τῷ πάντα ἀθρόον εἰς τὰς ἐκείνων ῥ& 178·ψαι ψυχάς τῷ προσθειναι, τὸν Παῖδα τῷ σώματι αὐτῷ τοῦ πρὸς τὸν λειμῶνα ὁρῶντος τῷ συμφ. ἐνδιατρ τῷ τε ταύτῃ ταύτας τινές φασι τῆς π. αὐτοῦ εἶναι αἰτίας ταύτην ταύτης δὲ οὐδὲν οὕτω σημεῖον μεῖζον ἦν, ὡς τὸ φαγεῖν καὶ πιεῖν ταῦτα ταῦτα ἀκούειν ταῦτα ἀκούσαντες κατενύγησαν ταῦτα ἐκ τῆς πόλεως τὰ συνέδρια ταῦτα ἐκείνων κατασκευαστικὰ ποιῶν, διὰ τῶν ἔργων ἐβεβαίωσε τὰ λεχθέντα ταῦτα γὰρ εἰκότως περὶ ἐκείνου λέγεται, παρὰ δὲ τούτου ταῦτα γὰρ παῤ ἐκείνων λέγεται γενέσθαι ταῦτα γοῦν οὐκ ἀπὸ προαιρ. ἀνθρ. ἦν ταῦτα δὲ ταῦτα εὐαγγέλια ταῦτα μὲν γὰρ μετὰ προαιρ. ἀνθρ. ἦν ταῦτα τῆς ἀναστάσεως πιστότερα ταῦτα φησίν· ταμίαν ταμιεῖαν ταμούς· τὰ δὲ ἐνταῦθα πᾶν τοὐναντίον ταν ἡμεῖς αὐτοὺς κοινωνοὺς λέγωμεν ταν λέγωμεν ταν μεθύσωσιν ταν πάντα συλλέγῃ ταν τοίνυν ἀδιαφορον ᾖ τὸ κώλυμα, γινέσθω ταν τοὺς κάρπους συλλέγῃ ταπεινά ταπεινοῖς ταπεινοθρονεἵν ταραχθεῖσα ταριχευθεῖσα ταυτας τε τε ἐκαθῄρουν τε ἐλέχθη ὥστε δὲ μὴ παθεῖν τε ἠλέγχθη τε ὡς τε γὰρ ἔλεγον τε εἰσαγωγικωτέρων λόγων δεομένοις τε μαθητὴν ὄντα τε οὖν ἡπορηκὼς καὶ αἰσχυνόμενος τε πάλιν ἠλέγχθη τε πρῶτον ἐπίστευσαν τε τούτων ῾ἐπιείκεια καὶ ἐκείνων θρασύτης τεινόμενον τεκμ. λαβ., ὅτι ἐστὶ Θεὸς τελὴς τελειότεροι τελοὕς γνώμης τερα κατασκ τετάρτῃ ἐφάνη τεταγμένον ἄνδρα τεταραγμένην τεταριχευμένον τετρὰς τηρεάζονται τηρεῖσθαι τι τι ἀνέστῃ τι ἀξιόπιστοι εἰσιν τι ἁμ. οὐκ ἐπ τι ἂν ἔστη Θεός τι ἄνθρωπός ἐστιν ἁπλῶς τι ἐκεῖνο ἐκώλυσεν τι ἐ& 128·λω τι ἑ& 128·λω τι ἔδεισαν τι ἔχοι τι τῶν ἄλλων τῶν ἀδιαφὸρων τι ἠλέγχθη φοβούμενος ἢ οὐκ ἠλέγχθη ὥστε μὴ τι ἠλ. φοβούμενος, ἢ οὐκ ἠλ. μὲν, ἀλλ᾽ ὥστε μηδὲ τοῦτο παθεῖν τι ὑβριστὴν εἶναι οὐ χρή τι ὑγιὴς ἕστηκεν τι ᾽Ιάκωβος ἔζη τι κόσμος ὅλως ἐστίν τι καὶ τι καὶ ἀντεῖπον τι καὶ ἐπήγετο αὐτόν τι καθαιρῶν τι μεταδῶ χάρισμα τι μοχθηρός τις ἐστι τι οὐδένα τῦφον εἶχον τι οὐκ ἂν ἐμεθύσθησαν τι οὐκ ἐβούλετο καταφρονηθῆναι τι οὐκ ἔστι Θεός τι οὐκ ἔστι μερικὴ, οὐδὲ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου τι οὐκ ἠτιμάσθη τι οὐκ ἤδειν, κ. τ. λ τι οὐκ αὐτοὶ τι οὕτω μᾶλλον κ. τ. λ τι παρυφεστᾶσιν αὐταῖς αἱ κακίαι, τῇ μὲν παρρησί& 139· θρασύτης τῇ δὲ ἐπιεικεί& 139· ἀνανδρία τι πρὸ πάντων οὗτοι τι πρότερον εἴσεται τι τὰ τοι. δικ. ψήφ. δεῖται τι τὸν Θεὸν ὑβρίσαι ἀνέχῃ τι τῇ χάριτι μόνον κατώρθουν τι τῇ χειρὶ διέταττεν τι φοβηθέντες τὸν κίνδυνον ἐξῆλθον τιθέντες τιθεὶς νέφει τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ τιθεὶς τὴν ἐπίβασιν τιμἥς τινὰς τινὰς ἐκ τῶν δυνατωτέρων ἐκ γειτ. οἰκεῖν τινές φασι τινα τις τις οὐκ ἐγένετο μετὰ τὸ τυπτηθῆναι τὸν Σωσθένην τισὶν ὁ Θεὸς το το μηδένος δεῖσθαι, ὅπερ ἀπεφήνατο το ξύλον το φυσει κακον καλον καλον ποι῾σαι (ει γε τι εστι καθὗ υμα¨ γαρ λεγω: φυσει γαρ ουδεν εσπι ποι῾σαι κακον καλου συνεργον) ῾ το εξ ουκ οντων τοὓ λόγου τοὕ πράγματος τοὕτο γὰρ αὐτοὺς μάλιστα ὡφέλει· Δείκνυσι πάλιν τοίνυν τοῦτο φησίν τοὺς ἀλλοφύλους τοὺς ἀποστόλους, ἐξίστατο καὶ προσῆλθεν τοὺς ἐκεῖ τόπους τοὺς ἐκ. ποιήσαντας τοὺς ἐν πολλῇ φιλοσοφί& 139· τοὺς ἐνιαυσιαίους ὑετους τοὺς ἐνιαυτούς τοὺς ὀδόντας ἐνδάκνουσιν τοὺς ὁρὥντας τοὺς ὑβρίζοντας τοὺς δὲ καταδικάσαι δέον ἐκείνους, δέον κατηγορῆσαι τοὺς δὲ μὴ πειθομένους τοὺς δαίμονας τοὺς δεομένους τοὺς διαχλ τοὺς δικάζοντας τοὺς δικαίως ἀποθανόντας, ἢ ἐκεῖνον καὶ θαυμάζεις τοὺς θαυμαζομένους τοὺς κύνας καλῶμεν τοὺς μαθητάς τοὺς μερικούς τοὺς μισθοὺς ἀπ έλαβον τοὺς παῖδας τοὺς περὶ Πρ. κ. ᾽Α τοὺς περιττοὺς καὶ τοὺς σωζομένους τούτῳ τούτοις τούτου τούτου μάλιστα ἦν τούτους τούτων τοῖς τοῖς ἤδη γενομένοις τοῖς καταλλαγεῖσι τοῖς ταπεινοῖς τοῦ τοῦ ἀγαθοῦ τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ τοῦ Δαυὶδ εὐκαίρως τοῦ Δεσπότου τοῦ Θεοῦ τοῦ Κυρίου τοῦ Παυλοῦ τοῦ Πνεύματος τοῦ Συχέμ τοῦ Χριστοῦ τοῦ Χ., πῶς οὐχ οὗτος ἐδεήθη ἄν τοῦ αιρεσιάρχου δηλοῦντος τοῦ δήμου τὴν ὀργὴν τῆς ὁρμῆς. ᾽Επεὶ οὖν τῆς πόλεως αὐτὸν ἐξέβαλον, τότε ἀφίστανται τοῦ ζήλου τοῦ θεοῦ τοῦ λόγου τῆς διδασκαλίας τοῦ λόγου τῆς παρακλήσεως τοῦ νόμου τοῦ οὐδ τοῦ πατρὸς ἡμῶν τοῦ πατρὸς ἡμῶν διὰ Πνεύματος ῾Αγίου στόματος Δ. παιδός σου τοῦ πράγματος τοῦ προπάτορος τοῦ προπάτορος Δαυίδ τοῦ π. ἡμῶν τοῦ π. τ. λ. ὁ τοῦ φιλοσόφου ψυχή τοῦ χοροῦ πρῶτος τοῦτό ἐστι, φησὶν, ἡ δωρεὰ τοῦ ῾Α. Πν τοῦτό φησιν, ἵνα δείξῃ ὅτι μακρὰν οὐ βαδίζουσιν ὁδὸν, ὡς φόβον τινὰ μη γενέσθαι τρέμουσιν ἔτι καὶ δεδοικόσιν αὐτοῖς τοῦτο τοῦτο ἐποίει τοῦτο ἐστιν τοῦτο ᾔδεσαν τοῦτο γὰρ κατὰ μικρὸν ἐπαγόμενον ἐγίνετο ἰσχυρότερον· ἐκεῖνο δὲ πειρ. ἦν τοῦτο γὰρ μάντεως ἴδιον, τὸ ἐξεστηκέναι κ. τ. λ τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἤκουσεν τοῦτο δὲ ἐστιν τοῦτο δὲ ὑπὲρ αὐτῶν εγένετο τοῦτο δὲ εὐσεβείας ἦν τὸ ῥ& 210·μα τοῦτο δὲ πιστὸν ἐγένετο τοῦτο εἰκότως πρόσκειται τοῦτο καὶ Δαυὶδ ἐπισημαινόμενος λέγει τοῦτο καὶ αὐτους ἥρμοττε τότε εἰπεῖν τοῦτο καὶ τὸ τῶν σκιῶν ἐστιν ὅπερ ἔλεγεν τοῦτο μάλιστα ἠπόρησαν ἂν οἱ ᾽Ιουδαῖοι τοῦτο μάλιστα αὐτοὺς ἀνέπαυσεν τοῦτο μόνον τοῦτο πεποίηκεν τοῦτο τὸ τῶν σκιῶν αἰνιττόμενος τοῦτο ψεῦδος τοῦτον τοῦτο, κἀκεῖνο τοι τὸ ὄστρακον αὐτῆς φησιν τοιὣσδε τοικίλον καὶ ταντοδαπὸν τοιοῦτοί τινες ἦσαν καὶ ᾽Ιουδαῖοι τολμᾷ τολμηρότερον τον ἀποστάντα τοπον τοσαῦτα διελέχθη τοσαῦτα εἴδωλα τοσαῦτα μυστήρια τοσοῦτον ὠφέλει ὁ λιμός τουτέστι κοινωνῶν ἁλῶν, κοινωνῶν τραπέζης τουτέστι, μιᾷ ψυχῇ τουτέστι, πρὸς τῇ πεντηκοστῇ περὶ αὐτὴν ὡς εἰπεῖν τρέφῃ τρία γὰρ ταῦτά ἐστι ψυχῇ τρόπους τρεῖς αἱρέσεις γενικαί· τρεχον τριβώνιον τροφἥς οὐ τρυφἥς τροφὴν διδῷ τρυφὥντα ττῶντο, ἀλλὰ καὶ τυγχάνοντα τῶν ἀγαθῶν τυπωθεὶς τυφον· οὐδὲν λαμπρὸν ἐπεφέρετο σχῆμα τυχὸν ἀπλάστως ζητούντων τ. ἀ τ. ἐ. διεγερθεὶς, κινηθεὶς, ἐπὶ τοῖς γινομένοις τ. ἐ., διηγέρθη, κινηθεὶς ἐπὶ τοῖς γεν. υἱοί υαγγέλιον υγγα υρ υτοῖς υχόμην φάρμακα φέρε δὴ κ. τ. λ φέσει φήσιν· αἶρε αὐτὸν οὐ γὰρ καθήκει αὐτὸν ζῇν φίλος φίλτρον φίσει φίστανται τῆς ὁρμῆς φίστατο φύσει φύσει ᾽Ιουδαῖοι φύσις φύω φ᾽ ἑαυτοῦ φ᾽ ἡμῶν φ᾽ ὧν ἔλεγον φ᾽ οὗ πάντες ἐκινήθησαν φαιδρὰ φαινομένη φανεῖται φανερῶς οὖν καταγ φαντασθῇ φασὶ δὲ οἱ μυσταὶ λόγῳ μόνῳ ἀνελεῖν τὸν Αἰγύπτιον φασὶν φατνώματα φεὶς φείδετο φείσατο, πολλῷ μᾶλλον ἡμᾶς τοῦτο δεῖ ποιεῖν φεῖλον φεδρὥνα φεθεὶς φελιμώτερον φερώνυμος ἦν φεσις φευτεύω φησὶν φησὶν λοιπὸν φησί φησίν φησιν φθάλμοις φθόνος ἔξω Θείου χοροῦ ἵσταται φθονία διπλῆ φιλόσοφον φιλόσοφος φιλανθρωπίας φιλαρχία φιλεἵ γὰρ φιλεἵν φιλεἵσθαι φιλονείκουν φιλονεικίαν φιλοσόφιάν φιλοσόφου φιλοσόφου γνώμης φιλοσόφουν φιλοσοφὥν φιλοσοφία φιλοσοφία καὶ πολὺς ὁ λιμήν φιλοσοφίαν φιλοσοφίας φιλοσοφίας ἔνεκεν φιλοσοφί& 139· φιλοσοφώτερον φιλοσοφῇ φιλοσοφεἵν φιλοσοφια φιλοσοφοὕντες φιλοτιμία φιλοτιμίας φλεγμαίνων φλεγμονἥς φοβεῖ φοβερὸν φοβερὸν τὸ τῆς κολάσεως φονικὰς λοιπὸν βούλονται δεῖξαι τὰς προαιρέσεις τῶν ’Ιουδαίων φονος ἄδικος κακίας φοροῦντος φορτικὰ φορτικώτερον φορυτὸς φοσιούμενοι φοσιούμενος φοσιουμένως φοσιωμένως φράξαντο φρίξατε φρίξει φρυάξαντο φρ. β φυλάττεσθαι φυσικὰ φωτίσματου φωτισθείς φωτισθεντες χὥρας χάρις χάριτος χαὕναι χαίρων χαλεπώτατον καῦμα χαλεπώτερα χαράγματι τέχνης χαρίζεται χαρίσασθαι χαριστεῖν χαυνοἵ χαυνούμενος χαυνοτέρους ἐργάσασθαι χεῖρες χειν ἀπὸ τῆς γειτνιάσεως χειρῶν χειροτονἥσαι χειροτονέω χειροτονήθησαν χειροτονήσαντες χειροτονία χλόης χολὴ πάλιν εὐρυχωρίαν ζητείτω χομένους χομεν χορὸς χορείας χουσα χρήζῃ χρήματα ἔχων ὀλίγα καὶ τῆς ἀναγκαίας εὐπορῶν τροφῆς, ἕτερος δὲ πλούσιος καὶ εὔπορος χρείαις χρησ χρησίμως χρηστὸν χρηστὸς ἀνὴρ καὶ πρᾶος γενήσεται χρι καιροῦ χρι τῆς ᾽Ασίας χριστῷ χρυσοκόλλητα χυμὸν χυμων χωλεύοντες χωμεν χωρὶς χωρὶς τῶν ἄλλων ἁπάντων χωρῶν χωρισθεὶς χ. ἀ. καὶ μ ψύξιν ἐξέβαλες ψαλμὸς ἐπιλύχνιος ψαλμὸς ἑωθινὸς ψεν ἐκεῖνος τὸ φῶς ψηλαφώμενος ψηται ψηφίσατο ψος ψοφοδεεἵς ψυχὴ ψυχή ψυχῇ ψυχην ἐμάλαξας ψυχικὸς ψυχρὥν ψυχρὸν ψυχρὸς ψυχρόν ψυχρότερον ψυχροὶ ψυχροῦ ψωσεν ωραν ως ἐσχάτου τῆς γῆς ως τῆς συντελείας τοῦ αἰ& 242·νος ( (Α. (Ν. (4), (= (?) (l. ) ) εἰ μὴ μυρία κατ᾽ αὐτῶν (αὐτοῦ ) κατασκευᾶσαι ), ); , , ὑπεύθυνοι , Α. Ν. , Α., , Β. , εἰ μὴ τοῦτο , εἰ παῤ ἡ. ἡ. ἀ ,.… -ει -σαν -σωμεν . Α. . Α., . Β. . χαπ. .” .… ., Α ..… .; : ; ;” ;) ? ?) A A. F.) The ms [ ii. §. 4, 5 lqon… xin.…
Next: Hebrew Words and Phrases