74:1 εις το τελος μη διαφθειρης ψαλμος τω ασαφ ωδης
74:2 εξομολογησομεθα σοι ο θεος εξομολογησομεθα και επικαλεσομεθα το ονομα σου
74:3 διηγησομαι παντα τα θαυμασια σου οταν λαβω καιρον εγω ευθυτητας κρινω
74:4 ετακη η γη και παντες οι κατοικουντες εν αυτη εγω εστερεωσα τους στυλους αυτης διαψαλμα
74:5 ειπα τοις παρανομουσιν μη παρανομειτε και τοις αμαρτανουσιν μη υψουτε κερας
74:6 μη επαιρετε εις υψος το κερας υμων μη λαλειτε κατα του θεου αδικιαν
74:7 οτι ουτε απο εξοδων ουτε απο δυσμων ουτε απο ερημων ορεων
74:8 οτι ο θεος κριτης εστιν τουτον ταπεινοι και τουτον υψοι
74:9 οτι ποτηριον εν χειρι κυριου οινου ακρατου πληρες κερασματος και εκλινεν εκ τουτου εις τουτο πλην ο τρυγιας αυτου ουκ εξεκενωθη πιονται παντες οι αμαρτωλοι της γης
74:10 εγω δε αγαλλιασομαι εις τον αιωνα ψαλω τω θεω ιακωβ
74:11 και παντα τα κερατα των αμαρτωλων συγκλασω και υψωθησεται τα κερατα του δικαιου
Created with HTMLCompiler by BibleDatabase